[Faust272]

Crumbles oprócz pokaźnych zasobów żelaza, miedzi, metali szlachetnych i innych pierwiastków posiada niedawno odkryte złoża skał runicznych. Nazwano je ze względu na swoją funkcję, gdyż ruda ta idealnie nadawała się do produkcji nasączonych magią run i tworzenia magicznych przedmiotów. Ze względu na swoje właściwości magiczne, jak i fizyczne, wydobycie tej rudy należy do jednych z najtrudniejszych zadań geologów Crumbles.

[REKLAMA]

[kastyl]

Thor stanął naprzeciwko wejścia do kopalni. Czekał tylko na swojego towarzysza w tej misji. No i na obiecany sprzęt. Nie wiedział czemu, ale kopalna wywoływała w nim bardzo odległe uczucie niepewności. Jakby czegoś zapomniał.
Czemu tak się czuję? Elf zadawał sobie w duchu już któryś raz to pytanie. Nie powinienem się tak zachowywać. To tylko uczucie. Przeraża ciebie perspektywa kilku robaków? Nie powinna. Na Thora zaczął spływać spokój. Dzięki latom ćwiczeń był w stanie opanować większość emocji, jak również strachu i niepokoju.
Dlaczego przy tym sfinksie nic nie mogłem zrobić? Pytanie nagle pojawiło się w jego umyśle. Elf nie wiedział dlaczego. Kiedy chciał mógł praktycznie wyrzucić z siebie wszelkie uczucia. Dlaczego więc nie potrafił wtedy zapanować nad sobą?
Cóż, pozostaje mi tylko lepiej panować nad sobą w przyszłości.

Thor spojrzał jeszcze raz w głąb kopalni. Tym razem nie czuł żadnego niepokoju.

Napisz robak jeszcze raz to ci wyjadę z dziesięciometrową motylicą wątrobową


Wybacz, moja postać dość uogólnia większość insektów ;p

[Argon]

W końcu, po krótkim spacerze, Argon dotarł pod wrota kopalni. Już z daleka dostrzegł Thora i dwóch strażników stojących przy wejściu do kopalni. Kapitan przyśpieszył wiec kroku i dochodząc do żołnierzy rzekł:
- Najemnik Tor i kapitan Argon - przedstawił się, pomagając sobie ręką.
- Dostaliśmy rozkaz oczyszczenia tej kopalni z insektów. Czy jest już gotowe nasze wyposażenie?
Czarna otchłań dochodząca z groty mimowolnie przykuła jego uwagę. Było gorące popołudnie, jednak tu gdzie stał dało się wyczuć przeszywające zimno dochodzące z kopalni. Jakby tam czekał na niego zupełnie inny świat.

[Faust272]

- Witam kapitanie - strażnik zasalutował - słudzy zaraz przyjdą z zamówionym ekwipunkiem.

Drugi strażnik obserwował wilka.

- Naprawdę chce go Pan tam zabrać kapitanie?

***

Minęło pół godziny i do kopalni przyszła niewielka grupa ludzi. Argon i Thor zdziwili się obecnością takiego komitetu pożegnalnego. Najpierw podeszli pachołkowie i oddali przyniesione przez nich pochodnie, liny, haki i racje podróżne. Oprócz nich przyszło także 4 ludzi. Jeden ubrany był w strój kupiecki, gdzieniegdzie upaprany sosem i chrzanem. Był gruby, ale krzepki. Jego twarz przedstawiała idealny stereotyp dobrotliwego piekarza. Drugi był wysoki, wyprostowany, ubrany w biały kilt. Trzecią osobą był ubrany w skórzany, osmalony fartuch płatnerz. Czwarty był ubrany po szlachecku.

Odezwał się człowiek ubrany w kilt.

- To wy ruszacie do gniazda pełzaczy? (pozdro dal fanów jednej z gier) Jestem jednym przedstawicielem grupy naukowców stacjonujących w Crumbles. Owe Pełzacza, tak nazwaliśmy istoty gnieżdżące się w kopalni, mogą być niezwykle ciekawym obiektem naszych badań. Chciałbym żebyście w mairę możliwości przynieśli do laboratorium jakieś okazji. Mogą być to jaja, larwy lub dorosłe osobniki. Liczę na was.

Teraz odezwał się ten poplamiony sosem.

- No tego... jak już jesteśmy przy jajach, to ja też chciałbym kilka. Może nadadzą się do ugotowania. Także dobrze byłoby, gdybyście się dowiedzili, skąd te pełzacze mają żarcie. Sadzać po rozmiarach kolonii są tu od dawna i musiały brać skąd żarcie zanim zaczęły zjadać nas...

Kolejny był ubrany szlachcic.

- Jestem tutejszym kartografem. Byłbym wam wdzięczny za sporządzenie mapy korytarzy. Także dobrze byłoby, gdybyście nanieśli na mapy miejsca wód pitnych, podziemnych, solankowych, rud i innych ciekawszych lokacji. Oto papier i ołówki.

Podał wam po arkuszu papieru, ołówki i blaszanej podkładce.

Następnie podszedł do was płatnerz.

- Płytki pancerza pełzacza są bardzo mocne. Chciałbym, abyście przynieśli jak największą ich ilość do mojego zakładu. Może uda mi się złożyć z ich dobry pancerz. Mogę was nauczyć jak odcinać chitynowe pancerze z insektoidów (400 EXP), ale do tego potrzeba dobre, ostrej broni. Mam do sprzedania mithrilowy sztylet, kosztuje jedyne 60 sztuk złota.

[Argon]

(wilka zostawiłem w Zakonie)
Argon nie spodziewał się, ze tak wielu ludzi może mieć swój interes w tak dziwacznym miejscu jak kopalnia. Odebrał swoje rzeczy i spakował do plecaka.
- Postaramy się wypełnić wszystkie prośby, jednak nic nie obiecuję. Pierwszy raz mam do czynienia z takimi stworami. Co do płytek tych...pełzaczy (kocham Gothica :D) to chętnie nauczę się tej umiejętności, ale co do broni...
Tutaj kapitan sięgnął do małej pochwy przyczepionej do prawego golenia i ze świstem wysunął stiletto.
- ...to myślę, ze to powinno się sprawdzić.

[Faust272]

- Tak... - mruczał płatnerz - piękne stiletto. Powinno wystarczyć, chociaż taka broń służy przede wszystkim do pchnięć... Nie... Powinno z pewnością wystarczyć.

- To może Pan? - zwrócił się do najemnika - zapewniam, że taki sztylet z pewnością się spłaci.

[kastyl]

Thor spojrzał na sztylet. Raczej nie będzie mógł wyjmować łusek mieczem, więc taki sztylet przyda mu się. Zwłaszcza, że dobry sztylet przyda się zawsze.
- Dobre, kupie od pana ten sztylet, choć sakiewka u mnie nie jest zbyt pełna. I z chęcią nauczę się jak odcinać te pancerze. -
Thor zwrócił się do całej reszty. - Cóż, podobnie jak mój towarzysz, postaram się sprostać waszym prośbą. -
Mam nadzieję, że nie będzie zbyt ciężko.

[Faust272]

- Wspaniale. Proszę, oto sztylet.

Płatnerz podał sztylet chowając złoto do sakiewki.

- 60 sztuk złota
- 400 EXP

+ mistrzowski mithrilowy sztylet
Thor pozyskał nowy atut - Pozyskiwanie łusek/płytek/chitynowych pancerzy

[kastyl]

Po odebraniu nauki od kowala Thor zwrócił się do Argona.
- To jak, idziemy do tej kopalni? Robota czeka. -
Po czym wziął połowę "wyprawki" i ruszył w stronę wejścia do kopalni.

[Argon]

- Oczywiście, tylko nauczę się tej umiejętności... mruknął Argon do płatnerza.

Po nauce, kapitan ruszył w stronę wejścia kopalni.

[Faust272]

Strażnik odprowadził kawałek Argona i Thora aż znaleźli się nad olbrzymią dziurą prowadzącą pionowo w dół. Od sufitu odchodził kołowrót oraz łańcuch. Brzegi i sufit były wzmocnione stalą. Nad dziurą było ustawione dodatkowe rusztowanie wyposażone w rzędy przekładni, łańcuchówka i bloczków. Po prostu teraz będą zjeżdżać windą.

Strażnik zaczął obracać znajdującym się pod ścianą kołowrotem, nawijając na niego łańcuch. Wind - niewielka drewniana, wzmocniona stalą budka - wychynęła z dziury i stanęła przed Argonem i Thorem. Obydwaj zjechali w dół.

***

Znajdowali się jakieś 10 metrów poniżej poziomu ostatniego szybu. Gdy wyszli z windy ta uniosła się w górę. Wisiory uległ aktywacji. Widzieli kontury i mogli szacować odległości. Jednak nie mogli rozróżniać kolorów, a lokalizowali różne obiekty za pomocą ich ruchu. Było to kłopotliwe, gdyż jeśli pełzacz znajdując się na tle ściany nie poruszał się, to mogli go nie dojrzeć w porę.

Kapitan i zabójca znaleźli się w niewielkim, okrągłym, mającym 10 metrów średnicy pomieszczeniu pozbawionym sufitu (zamiast niego był szyb windy). Naprzeciwko nich znajdowała się przerąbana ściana granitowa. Za nią dostrzegali wyrąbany przez pełzacze korytarz prostopadły do ich linii wzroku. Za nimi znajdował się na ścianie niewielki dzwonek, który posłuży im do przewołania windy, gdy już wykonają zadanie.

Całe pomieszczenie było brudne i popleśniałe. Grzyb znalazł idealną pożywkę na resztkach krwi po zabitych przez pełzacze górnikach. Samotny szkielet ogołocony całkowicie z mięsa leżał pod boczną ścianą. Głowa była strzaskana i leżała obok pogruchotanych resztek kościeja. Gdzieniegdzie walały się jakieś śmiecie: pochodnie, resztki ubrań, zardzewiały miecz i żelazne łuski ze zbroi.

[Argon]

Argon zapalił pochodnię. Drugą ręką wyciągnął miecz, który wydał miły dla ucha dźwięk, rozchodzący się po całym pomieszczeniu. Powoli, ruszył do przodu, bacznie się rozglądając na boki. Gdy był w połowie drogi, obejrzał się za siebie, czy jego towarzysz idzie za nim.

Nagle kapitan poczuł dreszcz zimna na ciele. Nie przypuszczał, że może tutaj byc tak zimno. Mimo to, człowiek powoli poruszał się na przód, kierując się w stronę widocznego tunelu pełzaczy.

[kastyl]

Thor idąc przykładem kapitana, też wyciągnął swój miecz. Czarne ostrze było niemal niewidzialne w otaczającym ich półmroku. Elf powoli szedł za towarzyszem, rozglądając się wokół. Miał lepsze zmysły niż Argon, toteż, jeśli coś zauważy, natychmiast będzie mówił o tym swojemu towarzyszowi.
Thor spojrzał jeszcze na resztki górników.
Obyśmy, Argonie, nie skończyli jak oni.

[Faust272]

Drużyna wyszła z okrągłego pomieszczenia wprost do tunelu pełzaczy. Teraz muszą zadecydować, czy idą w lewo, czy w prawo. Pod ścianą obok wejścia do komnaty z której przyszli zauważyli kolejny szkielet, także ogołocony z mięsa, którego kościste palce z determinacją zaciskały się na kilofie.

[kastyl]

Elf dokładnie przyjrzał się pozostałościom górnika. Przez chwilę szukał dookoła jakichś rzeczy, które mogły kiedyś należeć do kościotrupa, gdy ten jeszcze żył. Kiedy skończył, spytał się Argona.
- Jak myślisz, którędy będzie bliżej? Bo mnie obie drogi w równym stopniu odpychają. -

Znaczy jak kościotrup żył? Cholera, znowu ci nekromanci

Miałem na myśli, gdy ten cały gościu żył.