[Vanilla]

Cała alejka składała się z kilku domków. Po stronie w którą stał Argon, znajdowały się trzy niewielkie domki obok siebie. Za wojownikiem znajdował się budynek magazynowy, a obok niego mniejszy domek, ~~ tak:

DOMEK | DOMEK | DOMEK
....................Argon..............
M-A-G-A-Z-Y-N- | DOMEK

Galahad poszedł na tył budynku od prawej strony. Avenker również znalazł się po tej stronie, patrząc się w okno, jednak niewiele widział. W środku krzątało się kilku ludzi.
Galahad szedł dalej w stronę tyłu domku.

[REKLAMA]

[Altaris]

Galahad rozejrzał się jeszcze raz. Jeśli nikogo nie zobaczył szedł przy ścianie szukając chwilowej kryjówki.

[Vanilla]

Proszę.

Domek był drewniany. Wejście do niego znajdowało się na połowie domku, z drobną przewagą w lewą stronę. Ściana wyglądała nieco inaczej z lewej strony, co pozwalało Argonowi sądzić że domek ma na pewno przynajmniej dwa pokoje. Był to domek jednopiętrowy, z którego dochodziło głośne krzątanie i przytłumione odgłosy aktywności ludzkiej. Z pewnością było tam kilka osób. Dach był ukośny, opadał w stronę ulicy, klepki dachu były drewniane. Dach miał dwie podpórki i był przedłużony, tak że można było schronić się przed deszczem pod domkiem. Nie miał on jednak podejścia, więc chroniący się musiałby deptać po błocie.

[Vanilla]

Galahad posuwał się dalej. W końcu ściana kończyła się. Elf przycupnął dalej. Z tyłu domku od prawej pierwsze były drewniane drzwi, a nieco dalej znajdowało się okno. Elf stał przy ścianie, więc nie był w stanie zobaczyć kto się tam znajduje.

[Argon]

Argon spokojnie podszedł do frontowych drzwi. Przyłożył do nich głowę. Chciał podsłuchać, o czym rozmawiają w środku budynku. Jeśli nic nie usłyszał, zapukał trzy razy w drzwi, czekając na odpowiedź.

[Altaris]

Elf ostrożnie popatrzył przez drzwi wyjmując miecz, którego ostrze jakby na zawołanie wydało szczególną muzykę tysiąca dźwięków którą mógł słyszeć tylko posiadacz.

[Vanilla]

Nic specjalnego. Była to zwykła gra w karty, połączona z piciem alkoholu i rozmowami o niczym.
-Tak, powinniśmy zaatakować i spalić tych .. khhh.. roaystuf - odrzekł jakiś głos
-Pieprz się - skomentował to inny.

A drzwi były centralnie drewniane. Nieprzeźroczyste.

[Altaris]

Elf nie widząc już Avenkera zbliżył się do tylnych drzwi. I czekał na sygnał...czyli na wejście Argona.

[Argon]

Argon widząc, że nikt nie usłyszał jego pukania, walnął kilka razy z całej siły z pięści licząc na to, że jednak ktoś mu otworzy.

[Vanilla]

Drzwi z hukiem otworzyły się.
-Czego tu, kurwa, chcesz - wycedził znany Argonowi już osiłek. W pokoju widoczny był jeden uzbrojony człowiek z kartami w łapach, resztę przesłaniały drzwi.

Osiłek był zdecydowanie podkurzony.

[Altaris]

Galahad zrezygnował... podszedł do okna (chyba było obszerne) i zapukał mocno w nie pięścią.

[Vanilla]

Pod oknem zjawił się strażnik i spojrzał zdumiony w okno.

-Co tu do kurwy się wyprawia - zarejestrowały elfickie zmysły - Tu jest jakiś drugi po oknem - krzyknął do dalszej grupy.

Argon zauważył że z przejścia do pokoju, które znajdowało się po lewej stronie wyszedł jeden strażnik.

[Altaris]

Witam-proszącym głosem powiedział Galahad- Jestem biednym człowiekiem, potrzebuję wsparcia materialnego. Mam rodzinę i dzieci-cicho mówił elf- Czy mógłby szanowny pan wyjść i uraczyć mnie choć ciepłym posiłkiem?-powiedział tak by tylko ten strażnik go słyszał-Zapłacę... nie mam wiele ale zapłacę.

Stary, nie. Jesteś pod oknem, masz broń i nawet nie wpuścili cię do środka. Albo edytujesz ten post, albo oni to słyszą i akcja jest spalona

Ta akcja jest i tak zowniona, though fear not, Van ma na wszystko rozwiązanie

[Argon]

- Jest jeszcze pan Torg? Powiedz mu, ze zmieniłem zdanie...chcę do niego dołączyć.

[Vanilla]

-Bierz go - krzyknął Torg. Osiłek wziął Argona i rzucił nim o ziemię. Szybko dobył miecza i trzymał go przy szyi Argona.

-Co znowu chcesz - powiedział Torg - i co robi ten kretyn za oknem?

Avenker usłyszał jakiś bardzo drobny szelest na prawo. Odwrócił się, i zauważył dwóch ludzi w ciemnych kostiumach. Jeden z nich klęczał i trzymał wycelowany w Avenkera kij, zaś drugi stał i miał kij zwieszony. Na migi pokazywał mu, aby był cicho.