[Carl]

Zmęczony uczeń dotarł wreszcie na główny plac rynku. Siły do czarowania go opuściły, tak więc postanowił spożytkować czas w jakiś inny sposób. Sakiewka była w miarę pusta, ale sądził, że wystarczy mu pieniędzy na -jak zaplanował z góry- ciemnoniebieską szatę i kaptur tego samego koloru. Ciuchy prawie na pewno nie są aż tak drogie, ale wolał być przygotowany na odejście z kwitkiem. Żeby chociaż wiedział, kto go obrabował. Nie ma co teraz o tym myśleć. Teraz priorytetem było znalezienie odpowiedniego stoiska.

[REKLAMA]

[zkajo]

Carl po około 15 minutach szukania znalazł stoisko z różnego rodzaju szatami i materiałami. Znalazł to czego szukał, jego oczom ukazał się dość dobrze wyglądający niebieski płasz z tego samego koloru kapturem. Carl wyraźnie zainteresowany podszedł do stoiska i oglądał płasz z bliska. Po chwili, krasnolud który zarządzał stoiskiem rzekł:
-Tylko 6 sztuk złota panie! Piękna robota, elficka! Wytrzymały jak nie wiem co! - ciągnął kszat. Rzeczywiście, kiedy Carl rozciągnął materiał, zauważył że był naprawdę mocny...

[Carl]

-No, no, panie. Świetna robótka - skomentował Carl widząc tanio opychany towar. Nie pytał się, skąd krasnal ma elfickie dobra. - Proszę, oto 6 monet. Miło było z panem robić interesy.

Na prawdę dobra transakcja. Carl rozłożył płaszcz, po czym go założył i ruszył w stronę miasta. Ktoś jest mu winien dług, jeszcze sprzed oblężenia. Z pomocą ludzi na pewno go znajdzie.

Sorrki za krótki post, ale nie ma sensu toczyć dalej rozmowy z krasnalem i fatygować przy okazji Ziggiego. Ruszam

[zryty]

Imruf wszedł na rynek. Kroczył wdzięcznym, szlacheckim krokiem. Lubiał udawaćkogośważnego, nawet jeśli mijało się to z prawdą. Podziwiał cuda spredawczyków, oraz głupotę ludzi kupuących badziewie. Jednocześnie rozglądał się za długim czarnym płaszczem z kapturem...

[Altaris]

Galahad wszedł na rynek... szukał czegoś w podobie warzywniaka. Lub powiedzmy mięsnego. Miał zamiar coś dokupić... Powinien przynajmniej. Szukał także ludzi podobnych do najemników... Lub jakichś dostojników. Jego bystry wzrok wpatrywał się w tłum. Nasłuchiwał każdej interesującej rozmowy.

[zkajo]

Zryty:

Mały niziołek znalazł w końcu tego czego szukał. Znalazł on stoisko prowadzone przez czarno-brodego krasnoluda. Niziołek podszedł do niego i znalazał to czego szukał. Płasz był troszkę przydługi, lecz to nie miało większego znaczenia. Płasz był czarny, i miał kaptur. Niziołek zadowolony zapytał o cenę:
-5 sztuk złota panie - powiedział krasnolud układając pozostałe towary. Materiał nie był może idealny, lecz zdecydowanie się nadawał i trochę ostanie...

Zandalor:

Elf przechodził przez wiele stoisk. Znalazł stoisko z warzywami oraz 'świeżymi' owocami lecz wszechobecną wiedzą było to, że towary takie jak melony, ananasy, czy banany były teraz w Telding prawdziwym rarytasem, a to wszystko dlatego że szlaki handlowe z Kaldiniji i północnych wysp były zablokowane przez orków.

Galahad znalazł jednak jabłka, kilka mandarynek za które jednak płacić trzeba było złotem a nie srebrem, oraz inne bardziej popularne owoce. Warzywa były różne, marchew, ziemniaki i tym podobne. Mięso nie było może zbyt 'świeże', ale co spodziewać się po takim rynku. Wszystko przecież wystawione jest na słońce, a jedynym środkiem zapobiegnięcia gniciu jest posypanie tego mięsa solą...

[zryty]

-5 sztukzłota? Panie toż to rozbój! Dam za niego najwyżej 4 złocisze, po oblężeniu jestem zrujnowany.

[Altaris]

Galahad zamyślił się... uważał że za jedną mandarynkę sztuka złota to za mało. Podszedł do stoiska z warzywami i mięsem (lub po kolei...) i spytał się: Ile zapłaciłbym za kawał mięcha, parę jabłek tak z 6 i 3 mandarynki?? -elf chciał wydać jak najmniej... w końcu to nie były jego pieniądze. Ale powinien kupić coś smacznego... Dobrze się czuł że jego nawet nie tak mała kwota spoczywa spokojnie w jego sakwie...



GM... zabraliście MNIE pieniądze za kupno tych przedmiotów dla Imrufa. A nie daliście mi jego 20sz... ??
Prosiłbym abym dostał tą sumę, w końcu muszę mieć coś przed zbliżającą się grozą.

[zkajo]

Zryty:

-Panie! Nie ma mowy, 5 sztuk złota i jest twój. Teraz wiele nie znajdziesz w takiej cenie i tak. Pan chcesz to se szukaj...

Zandalor:

Zaciekawiony elf postanowił zapytać się o cenę 6 jabłek i 3 mandarynek. Młoda i atrakcyjna kobieta która właśnie sprzedawała te rarytasy odpowiedziała ciepłym głosem:
-Dla ciebie mój słodki, 9 sztuk złota - powiedziała po czym uśmiech pojawił się jej na ustach.

Jabłko - 50 srebra
madarynka: 2 sztuki złota

[zryty]

-Niech ci będzie!-Imruf wziął do ręki płaszcz, przyjrzał się uważnie po czym ubrał na siebie nie zarzucając kaptura na głowę - Heh, faktycznie porządna robota. Gdybym dał za niego 4 złocize, to teraz pewnie dołożyłbym jezcze jeden, gdyż nieczułbym się uczciwie kupując tak dobry towar tak tanio. Ale teraz żegnam, obowiązki wzywają.-powiedział miły głosem niziołek, po czym odszedł w swoją stronę.

BTW- jeśli codzi o targowanie to zawsze zgóry jest przasądzone, że cena nie będzie spuszczona?

Oczywiście że ceny można negocjować A cechy, atrybuty itp to co?

[Altaris]

Elf zamyślił się chwilę. Uśmiechnął się do sprzedawczyni - 9 sztuk złota... dobra cena. I wyglądają dość smakowicie-tu spojrzał na dziewczynę, odebrał zakupy i zapłacił - Dobrze... a poza tym dziękuję. Jak masz na imię perełko? -Galahad zrobił minę spokojnego i wrażliwego. Wojownik chwile namyślił się... -Ja w każdym razie nazywam się Galahad-dodał "cieplej" z ukłonem- Galahad z Klanu Białego Kruka- elf lubił rozmawiać z ludźmi... lecz musiał wracać do swojego najemnego. Po chwili ze smutkiem powiedział- Wybacz mi, lecz muszę na chwilę opuścić to ładne miejsce, i ciekawych ludzi -uśmiechając się- Możliwe że się jeszcze spotkamy...
Żegnaj! -Posłał dziewczynie ciepłe spojrzenie i lekko tanecznym krokiem ruszył do domu Imrufa.

[Vanilla]

-Alicja - odrzekła zalotnie dziewczyna.

Transakcja, zrealizowana!

[Argon]

Argon znów zawitał na rynku. Tym razem pośród stoisk i przekrzykujących sie kupców szukał zielska...yyy to znaczy jakiejś kwiaciarni. Gdy taką wypatrzył podszedł do sprzedawczyni [jak mniemam ]
- Witam...chciałbym kupić jakąś piękną wiązkę kwiatów. Najlepsze co tutaj macie!

[zkajo]

Jedyną osobą sprzedającą kwiaty na całym rynku był jeden z wędrownych handlarzy. Jego córka podeszła do Argona i wybrała kilka pięknych róż. Sama dziewczyna przypominała te cudowne kwiaty, młoda, zgrabna oraz piękna.
- To będą 3 sztuki złota panie...

[Argon]

Argonowi nic nie zepsuje dzisiaj humoru. Nawet te strasznie drogie (jak dla niego) róże.
- Dziękuję...
Argon wziął od dziewczyny kwiaty i ucałował ją w rękę.
- Niestety, kwiaty nie tak ładne jak sprzedawczyni - Mężczyzna powąchał kwiaty i popatrzył dziewczynie głęboko w oczy. Po chwili podał jej pieniądze i szybko się oddalił.