[Debowy_Mocny]

Piękne miejsce, dość piękne.
Endrigus może i uznał to za dziwny czas na spanie. Ale był już zmęczony. Rozłożył namiot. Rozpakował śpiwór, dyskretnie przekazał Szeyheatl, że jak chce to może się razem z nim schować w namiocie. Najemnik rozłożył śpiwór w namiocie, zamknął namiot I poprostu poszedł spać,

[REKLAMA]

[Vanilla]

Driada skorzystała z propozycji. Przespali kilkanaście godzin, budząc się wieczorem i kontynuując wędrówkę. Kobiety były nieco zdziwione tym że najemnikowi chciało się ustawiać taki namiot; jednak ich komentarzy nie był w stanie zrozumieć.

Procedura ta powtarzała się przez tydzień. Namiot, spanie, wędrówka. Napotkano jeszcze kilka patroli. Endrigus dowiedział się że potwory Beliara w końcu podbili ojczyste miasto Szeyheatl, mieli kierować się w stronę obozu uchodźców w górach.

W końcu stracił rachubę czasu, ile dokładnie trwała wędrówka. Koniec końców, udało mu się dotrzeć do osady przy strumyku. Osada to mocna nazwa, właściwie było to miasteczko namiotowe. Endrigus pierwszy raz w życiu widział jednocześnie setki driad, starsze i dzieci, patrzące się na niego podejrzliwie. Bądź co bądź był sensacją.

Starsza driada przywitała zwiadowczynie i coś im powiedziała. Najemnik wyczuwał atmosferę podniecenia i niepewności. Szeyheatl wypowiedziała tylko kilka słów do starszej, po czym ruszyła wraz z Endrigusem w stronę wolnego pola na miasteczku.
-Rozbij tu namiot i poczekaj na mnie - rzuciła mu na odchodne, kierując się w stronę centrum miasteczka.

[Debowy_Mocny]

To miejsce, przypomina pole namiotowe. Z tą różnicą że nie widzę to żadnych podejrzanych typów, wszędzie widać tylko kobiety. Gdybym był zboczeńcem to bym stwierdził że trafiłem do ziemi obiecanej. Nie widzę tu mężczyzn, ciekawe skąd one biorą małe driady. No i jakie rozrywki mają, u nas to zawsze albo można się najebać w 3 dupy, albo jakiemuś złodziejkowi sklepać ryj ostatecznie przechwalać się w barze i opowiadać wulgarne dowcipy. Chociaż jedno jest pewne, budzę sensacje, dawno nie pamiętam czasów jak gdzieś wchodziłem i wywoływałem sensacje, chyba będzie trzeba to zmienić, jak wrócę do Bolgorii to w kopalni oddam zbroję i tarcze na naprawę i ewentualne upiększenie, w sakiewce mam już co nie co żelaza, a kto wie czy zanim trafię do Bolgorii jeszcze coś się zdobędzie interesującego lub drogocennego. Chociaż może się okazać że niedługo będę miał dużo lepiej niż regent, carter i thoin razem wzięci.

Endrigus rozłożył namiot. Usiadł sobie obok namiotu na pniaku, postanowił rozglądać się po okolicy i poczekać aż przyjdzie Szeyheatl. W sumie najemnik nie czuł się przerażony a bardziej zaciekawiony miejscem w którym się pojawił. W sumie znajduje się tu wiele driad, miejsce bardziej go uspokaja niż przeraża. W sumie nie znał okolicy za bardzo, jedynie co mu zostało to czekać.

[Vanilla]

Szeyheatl wróciła po jakichś dziesięciu minutach, nieco podłamana.
-Anylaŷszatel upadło. Dużo ofiar. Założymy nową osadę w lasach przy górach; blisko twojego miasta. Na razie czekamy na resztę tych, które przeżyły. Masz może jakiś pomysł, co robić?

[Debowy_Mocny]

Endrigus się zastanowił przez długą chwilę.


To trochę zbyt ryzykowne dla waszego ludu by wszystkie z was tu czekały na ocalałe, niewiadomo kiedy potwory zaatakują.
Według mnie jak planujecie takie posunięcie. To proponowałbym żeby część z was poszła na miejsce nowej osady i zaczęła szykować teren i budować osadę. Podczas gdy reszta będzie czekać tutaj na pozostałe driady które przeżyły i informować o planach nowej osady. I poprostu wasza nowa osada będzie powoli rosnąc, i powoli wasz lud będzie się przenosić grupkami do nowej osady. Niewiadomo kiedy potwory zaatakują to miejsce gdzie jesteśmy, przynajmniej będą większe szanse że chociaż spora część waszego ludu będzie bezpieczna w nowym miejscu co poprostu uchroni was przed wyginięciem..
Endrigus zaczął dalej rozmyślać by po chwili by nagle zadać pytanie.
Czy wasz lud zna się na czymś? Np. kowalstwo, płatnerstwo czy choćby zielarstwo?


Endrigus nagle zaczął dziwnie się rozglądać. Po chwili zadaje Szeyheatl kolejne pytanie.
U was na osadzie nie widzę żadnych mężczyzn, nie chcę wyjść na nietaktownego ale czy mógłbym się dowiedzieć skąd wy bierzecie małe driady?

[Vanilla]

-Mówią że tu bezpiecznie bo góry łatwiej obronić - odparła driada - Zwiad mamy bardzo dobry; będziemy wiedzieć kiedy zaatakują; jesteśmy gotowe do uciekania w każdej chwili. Przynajmniej tak mówią... - ciężko było zatrzymać jej potok słów - Myślę że w nowym domu w końcu nie będziemy musiały walczyć z potworami.

-Co to jest płatnerstwo i kowalstwo? - ze zdziwieniem zapytała się go Szeyheatl.

-W osadze jest kilku mężczyzn; nie zauważyłeś ich - skwitowała jego ostatnie pytanie.

[Debowy_Mocny]

Hmmm, w tej okolicy co planujecie zbudować osadę to nie widziałem żeby jakieś potwory były. Ostatecznie jeśli nie będziecie wchodzić na szkodę ludziom w pobliskim mieście to i może jest szansa, że pomogą wam w obronie.

A więc nie wiecie nawet co to oznacza no cóż.
Najemnik wziął głeboki oddech.
Kowalstwo to umiejętność tworzenia broni z metalu, na przykład jak ten miecz najemnik wzkazuje na swój miecz schowany w pochwie.

Płatnerstwo natomiast to jest umiejętność wytwarzania pancerzy z metalu, na przykład jak moje wdzianko Najemnik wzkazuje na zbroje.



A propo mężczyzn to wy prowadzicie ich do waszej osady mniej więcej tak samo jak ty mnie tu zaprowadziłaś? Zapytał z ciekawości najemnik

[Vanilla]

-Nie mamy żelaza. Pancerze są niepotrzebne. Poza tym nie potrafimy takich rzeczy - odrzekła; nieco zaskoczona - Mężczyzn zwykle prowadzi się ich tak jak ja ciebie - dodała. Muszę iść na następną naradę. Może powiedzieć ci coś jeszcze?

[Debowy_Mocny]

Endrigus wyciąga płytową rękawice z lewej ręki pokazując swoją rękę w opatrunku.
Może macie u was kogoś kto się zna na opatrunkach czy ziołach. Przydałoby się zmienić mi opatrunek na mojej lewej ręce, ale tym możemy się zając po twojej naradzie. Póki co nie mam żadnych pytań..

[Vanilla]

-Cieszę się; opatrunek będzie - odrzekła, wychodząc.

Pewnie zniknie na dłużej. Endrigus ma teraz chwilę dla siebie. Tylko w co się bawić?

[Debowy_Mocny]

No cóż, Endrigus nie miał nic do roboty. Przez chwile posiedział potem zaczął się nudzić.

No to sobie posiedzę. Muszę sobie zapamiętać. Kiedy wróce do bolgorii to żeby sobie kupić harmonijke ustną. Bo się nudzę niesamowicie

No cóż, nuda jest matką kreatywności. Wyciągnął jedną sztukę żelaza. I odbijając promienie słońca puszczał "zajączki", póki co to taka rozrywka musiała mu starczyć póki jego driada nie wróci, może znowu się zgodzi na słodką chwilę którą mieli ostatniej nocy w porcie.

[Vanilla]

Szeyheatl w końcu wróciła, nieco zmęczona, ale już w innym stroju. Miejsce opinającej maskującej szaty zajęły krótkie spodenki, jakby zrobione z najpodlejszego sortu tkaniny dostępnej w okolicy, zaś przylegającą górną część zajął krótki pas tkaniny, którym owinięta była na wysokości biustu.

Dzień chylił się już ku końcowi.
-Zwiadowczynie mówią że uchodźcy będą tu do tygodnia czasu. Chcę abyś od jutra uczył moje towarzyszki walki mieczem. Skoro zostajesz to na pewno się przydasz. Dasz radę? - rzuciła mu pytanie, patrząc się na niego słodko. Nie bardzo wiedział czy ma wybór.

[Debowy_Mocny]

Uczyć parę driad walki mieczem? No cóż, przynajmniej jakieś zajęcie będzie

No cóż, mogę waszemu ludowi w miarę pokazać jak w miarę posługiwać się w orężem w zwarciu. Jednak w ciągu jednej nocy nie gwarantuje że będziecie dość dobrze walczyć. Taki trening trochę trwa, chociaż zrobię co w mojej mocy.. Odpowiedział najemnik czekając na reakcje driady.

Najemnik jeśli musiał coś tam nauczyć to zaczął od rzeczy najważniejszej. Po prostu jak dobrze trzymać oręż, i jak nim machać. Ewentualnie opowiedział o tym ze należy obserwować ruchy przeciwnika by móc unikać ich ataków (ze względu na to ze driady raczej zbroi nie mają), oraz jak wykorzystać sytuacje zanim przeciwnik wykona drugi atak jako okazje do kontrataku.

Jak był czas to opowiedział taktyki na poszczególne potwory podczas walki w zwarciu, (np. w czasie walk z grongami, uniknąć ataku gronga, wykonać przed drugim atakiem jak najwięcej cięć w nogi stwora, jeśli stwór zostanie powalony na ziemie to wykończyć bestie precyzyjnym uderzeniem w głowę)

[Vanilla]

Krótka piłka. Zgoda to zgoda. Endrigus miał okazję się wyspać, pod prawdziwym namiotem i bez udawania. Snu jego; trwającego od wczesnego wieczora do południa nie zmąciło nic. Zadowolony i wyspany wstał i przygotował się do roli instruktora.

Szeyheatl zaprowadziła go na polankę, gdzie stało już kilkanaście driad, wyposażonych w zupełnie niezłej roboty drewniane miecze. Jedna z nich podrzuciła jej takowy.

Endrigus komentował zachowanie kobiet, zaś Szeyheatl tłumaczyła. Sam najemnik nie był mistrzem w posługiwaniu się ostrzem Miecz półtoraręczny: uczeń ani nie umiał składnie tłumaczyć brak doświadczenia w nauczaniu. Wydawało się jednak że robią postęp. Póki co żadnej nie udało się nawet uderzyć drewnianą bronią Endrigusa, gdy ten demonstrował swoje techniki. Później driady przeszły do ćwiczeń wzajemnych, a najemnik miał chwilę spokoju.

W przerwie na posiłek, późnym popołudniem, Szeyheatl zniknęła na chwilę by powrócić z pożywieniem. Najemnikowi wyglądało to na kanapkę ze sprasowanych liści i miało podobny, trawowy smak. Skrzywił się z niechęcią i z drobnymi oporami zjadł.

W oddali zauważył jakiegoś siwego, szpakowatego mężczyznę z krótką brodą który go obserwował. Stało przy nim uśmiechnięte od ucha do ucha driadzie dziecko.

[Debowy_Mocny]

No cóż.
Endrigus może i zauważył że driady coś tam robią postępy. Jednak jeszcze czeka ich dużo treningu i nauki.

Jedzenie które zjadł nie smakowało za dobrze, wolałby jakieś mięsko zjeść, ale cóż. Jak się nie ma tego co się lubi to się lubi to co się ma.

Gdy zauważył mężczyzne to jedynie postanowił uciąć małą pogawędkę.

Pewnym krokiem z dość uprzejmym spojrzeniem podszedł. Podał mężczyźnie dłoń na uścisk dłoni.
Witam szanownego pana. Widzę, że pan też tutaj trafił, czy pan tu dobrze żyje?