[Faust272]

Pod klapą znajdowała się niewielka pojemniczka wypełniona przetworami. No. Przynajmniej kiedyś tak było. Teraz na dnie znajdowało się pomieszczenie, którego ściany były zawalone resztkami po półkach, a podłoga resztkami po słoikach i ich zawartości. Buchnęło smrodem zgnilizny, pleśni i kiszenia. Na dół prowadziła niewielka drewniana drabinka nosząca na sobie ślady ognia, kwasu i pleśni.

[REKLAMA]

[Rollin Dices]

Wszyystko wskazsywało na to, że jeżeli Salomon ma coś znaleźć, musi kierować się właśnie na dół. Smierdziało, na szczęście miał zakryte usta i w gruncie rzeczy był przyzwyczajony.

Ostroznie zszedł na dól podrabinie, ręce zasłaniając małymi kawałkami szmaty, gdyby znajdowały się tam jeszcze szkodliwe substancje. Ot tak, na wszelki wypadek.

Miał nadzieję, że wkrótce coś tutaj znajdzie.

[Faust272]

Gapił się tępo na szczątki. Nic nie zauważył.

[Rollin Dices]

No cóż, jak nie na dole, to na górze. Postanowił sprawdzić jaką drogą poszedł wcześniejszy przybysz, bo na pewno klapą od zrujnowanej tawerny nie wszedł. Raczej na pewno.

[Faust272]

Górna klapa była zamknięta. Może nie tyle zamknięta, co najprawdopodobniej przywalona czymś ciężkim. Prowadziła pewnie do wnętrza tawerny, które przecież się zawaliło.

[Rollin Dices]

Wydał masę kasy, zrobił tyle zachodu i nie znalazł nic. Cóż, szkoda. Postanowił po prostu wrócić na zewnątrz. Choć nie, obszedł jeszcze raz podziemie i sprawdził czy na pewno nic tutaj nie ma, co mógłby przeoczyć. Sprawdził każdy zakamarek, coś musiało ty być, nie istnieją miejsca, w których nic ciekawego nie ma. Każde miejsce skrywa jakąś tajemnicę, więc Salomon musi odkryć tajemnicę tego miejsca. Chyba musi. Może ktoś nie chce, żeby odkrył? Może to nie miejsce dla niego? Był rozczarowany i cały entuzjazm odkrywania ruin szlag trafił.

Przeszukując, jeszcze raz rzucił na wszystko okiem, a nóż widelec coś znajdzie. Przede wszystkim wrócił się jednak do korytarza, na środku którego leżał bosak i sprawdził czy i tam, któraś z płytek nie jest klapą. Do tego posprawdzał też ściany, poodsuwał meble. Bardzo możliwe, że gdzieś było zamaskowane przejście.

Może jednak nie? Może jednak są miejsca puste, może to podziemie tawerny jest właśnie takim pustym miejscem. Tego nie wiedział. Jeśli nic nie znalazł po prostu wyszedł na zewnątrz.

Jeśli nic nie znalazł w środku liczył, że znajdzie coś na zewnątrz. Może napadną go Ci, w poprzedniej bandy, przeszukującej to miejsce? Nie, szczerze w to wątpił. Wątpił, że dziś spotka go cokolwiek ciekawego.

[Faust272]

Tak jak przypuszczał, podziemie skrywało więcej tajemnic niż mógł się spodziewać. Znalazł dwa ukryte przejścia. Dzięki przyjrzeniu się mechanizmowi w drugiej komnacie szybko udało mu się zlokalizować podobną klapę w pierwszym pomieszczeniu. Bosak niewiele się różnił, ale jednak był to istotne różnice. W drugim pomieszczeniu trzeba było chwycić za ramę przybitą do płytki, a w pierwszym była tylko dziura przykryta kurzem, którą można było podważyć bosakiem znalezionym w korytarzu.

Także przesuwanie mebli pomogło. W spiżarce, w pomieszczaniu z rozbitymi słoikami Salomon znalazł za półkami dziurę pół na pół metra. Jakby ktoś wyciągnął po prostu kamień ze ściany. Wewnątrz panowała ciemność.

Jedyne co dostrzegł, to to, że koryatrze biegną w przeciwnych kierunkach.

A więc które wybierze? Klapę w pierwszej komnacie czy dziurę w ścianie w piwniczce?

[Rollin Dices]

Ciężki wybór. Zdecydowanie za ciężki. Jednak sam fakt znalezienia przejścia podniósł Salomona na duchu.

Szkoda, że nie wziąłem mojego towarzysza. Zbadalibyśmy oba przejścia na raz. Co ja gadam, nie mam towarzysza. Chwila, dlaczego nie mam towarzysza?

Tylko chwilę zajęło mu myślenie o problemie samotnej eksploracji, gdyż postanowił szybko iść dalej.

Dziurę ponownie zasłonił, by nie zostawić śladu swojej egzystencji.
Wybrał klapę w dół.

[Faust272]

Zszedł niżej. Po prostu zeskoczył. Znalazł się w jakimś ziemnym tunelu dosyć płytko poniżej klapy. Głowa wystawała mu ponad podłogę komnaty, gdy stanął wyprostowany na podłodze tunelu.

Nie ma co czeka.

Zgiął się w pół i na czworakach wędrował ziemnym korytarzem. A raczej, którą stronę wybrać? Do przodu, czy do tyłu. Wybrał do przodu, w końcu i tak nie wiadomo co będzie, najwyżej zawróci.

Czołgał się jakieś pięć minut w kompletnych ciemnościach. Natrafił w końcu na ścianę. Acha, nie tędy droga, a więc z powrotem.

Tunel schodził w dół. Czuł gorzki smak piasku i pyłu. Nie wiedział, czemu to wszystko się nie zasypuje, ale wszystko się trzymało. Tunel był wyryty w jakimś piaskowcu, twardszej glebie, czy cholera wie co to było. Kompletne ciemności nie ustępowały, stawało się też coraz cieplej i goręcej.

W końcu otoczony przez kompletne ciemności natrafił ręką na pustą przestrzeń. Pomacał, machał na oślep. Wygląda na to, że znalazł się w wylocie w jakieś ścianie, ale było za ciemno by dojrzeć o co biega.

[Rollin Dices]

Miał pochodnie, powinien przynajmniej coś widzieć. Jeśli jednak nie miał, nie wiedząc czemu, rozpalił drugą. Nie będzie łaził w ciemnościach. Coś widzieć musi.

Nie mniej zaczynało się robić ciekawie. Salomon wytężał swój wzrok jak tylko mógł. Wprawił w ruch wszystkie pręciki w oku. Aktywowałby swój zmysł widzenia w ciemnościach, gdyby tylko go posiadał.

Jeśli światło pochodni nic nie dawało, ostrożnie badał podłogę ręką i najpierw obszedł pomieszczenie wzdłuż ściany, dokładnie ręką badając okolice. Przy wejściu do pomieszczenia zostawił kawałek szmaty, obcięty przed chwilą. Żeby mieć pewność, że po okrążeniu pomieszczenia dotarł do miejsca, którym wszedł, a nie jakiegoś innego. Jeśli nic nie znalazł obchodząc ściany, ruszył na poszukiwania w głąb pokoju, bacznie uważając na podłoże.

Coś musiało tu być. Musiało.

[Messiah]

Kapłan spacerując po mieście zobaczył ruiny Tawerny. To tu spotkało go pierwsze nieszczęście... Postanowił posiedzieć tu, i przez chwilę namyślić się co robić. Miał nadzieję że Słowik go tu znajdzie. Albo że ktokolwiek go znajdzie. Adamowi obojętne było, czy trafi do straży, czy pod służbę Cesarzowej. Czy będzie walczył z Portowcami, czy zabijał strażników by pomścić Iviego. Póki co odpoczywał. Zauważył klapę i postanowił na niej przysiąść. Pewnie i tak jest zamknięta, lub chociaż przyblokowana przez gruz od wybuchu. Usiadł, i wyjął notatnik, inkaust i gęsie pióro. Naszkicował szybko pięciolinię zgodnie z notacją muzyczną której go nauczono. Zamyślił się, i napisał na górze :

I Symfonia Wschodu

[Faust272]

Salomon zaczął się szamotać chcąc na przekór małej ilości miejsca obejrzeć to, co było przed nim ukryte. Poczuł drżenie ziemie i piach sypiący się mu za kołnierz. Zanim zrozumiał co się dzieje, było już z a późno.

Ziemie obsunęła się i zgarnęła go ze sobą lecąc stromo w dół w ciemną PRZEPAŚĆ.

***

Adam poczuł drżenie ziemi pod swoim tyłkiem. Klapa zadrżała jakby przenosiła jakieś drgania,a le po chwili znieruchomiała. Mogło mu się wydawać.

[Messiah]

Drżenie. Świetny motyw na początek.
-Heeeem..... - mruknął Adam. Na pięciolinii pojawiło się niskie glissando.
Po chwili dotarło do niego.
-Co jest, kurwa?
Wstał i spojrzał na klapę. Nie spodziewał się że w ruinach będzie się coś jeszcze kręciło. Spodziewał się tych małych robaczków, ale... nie. To było zbyt silne na pajączki.
Ale tam musi być ciemno...
Teherij schował notatnik, i wrzucił wszystko do plecaka. Poleciał szybko na targ.

[Messiah]

Kapłan wrócił do ruin.
Już ja się dowiem, co tu się kurde dzieje...
Zapalił pochodnię, po czym otworzył klapę. Wskoczył do środka, zamykając ją za sobą. Poświecił troszkę, i postanowił ruszyć za śladami człowieka. Uważał na wszelkie drewniane elementy, by ich przypadkiem nie podpalić. A gdyby zbytnio śmierdziało, po prostu zasłaniał się drugą ręką.

[Faust272]

Ktoś tutaj był, i to niedawno. Świadczyły o tym świeże ślady zmiecionego kurzu tak kontrastujące z wielodniową, nieruszaną na innych kafelkach warstwą, że aż raziła oczy. Kapłan szybko przebadał podziemie. Poznał dwie komnaty, korytarz i mały schowek na przetwory w podłodze. Dostrzegł klapę w pierwszej komnacie. Rozpoznał ją po wyraźnym śladzie startego kurzu. Jednak nie potrafił jej podważyć gołymi rękami.

Drugim ciekawym elementem była spiżarka na konfitury. Dawno ogołocona. A może jednak nie? Wyglądało na to, że ktoś buszował w niej, a nawet pofolgował sobie w chuligaństwie, bo było wiele śladów poprzesuwanych półek.