[Vanilla]

Rzucający się w oczy szyld KARCZMA uspokaja na duchu. Znacznej wielkości chata, wyposażona w komin, czasem odbiera rynkowi tytuł centrum miasta. Zwłaszcza wieczorami, przy prostej muzyce fletów i pląsie tancerek, a zwłaszcza przy kuflu prawdziwego piwa, można uspokoić nerwy i powspominać czasy chwały, potęgi i cywilizacji.

Wtedy można zasiąść przy jednym z stolików. Nie jest to pierwszorzędnej, ani nawet drugorzędnej kategorii stolarka, jednak wystarczy żeby podtrzymać przysłowiowe cztery litery. Za brak wygód ciężko kogokolwiek winić. Gdy wezwie natura, bezwstydnie można zrealizować potrzebę nad jednym z stojących w pobliżu wiader, które przy najbliższej okazji (i napełnieniu) któreś z obsługi wyniesie i wyleje w odpowiedniej odległości.

W karczmie nie widać miejsca na noclegi. Czasem któryś z przybyszów zada to pytanie i spróbuje zapłacić złotem - przynajmniej na tyle śmiechu mogą pozwolić sobie znużeni życiem mieszkańcy Portu.

Cennik, co prawda, odstrasza. Niestety, luksusy muszą kosztować:

-Gulasz z mięsem i kromką chleba - 1 sztabka, 2 sztuki żelaza
-Kufel piwa - 2 sztuki żelaza
-Ryba z chlebem - 6 sztuk żelaza

Czasem w karczmie trwają ożywione rozmowy. Niektórzy szeptaja, inni drą się na całe gardło. Może warto byłoby się przysłuchać?

[REKLAMA]

[Avenker]

Po dotarciu do Portu Sharin i Natariel rozdzielili się. Elfka postanowiła poszukać jakiegoś noclegu, jak się im poszczęści, nie pod gołym niebem. Sharin natomiast postanowił rozejrzeć się po mieście i w panującej tu sytuacji.

Idąc powolnym krokiem przez miasto jego wzrok przykuł szyld pierwszej do tej pory gospody, i zapewne ostatniej. Nie mając lepszego pomysłu, gdzie zacząć zwiedzanie zwrócił swoje kroki właśnie tam.

Po chwili półelf stał już w dużej sali wypełnionej zapachem gotowanego jedzenia. Z kilkudziesięciu stolików zajętych było tylko pare. Nic dziwnego, w końcu był środek dnia. Idąc w stronę lady Sharin zmierzył wzrokiem gości karczmy. Kilku podróżnych, jakiś marynarz i paru parobków. Nic specjalnego. Przy barze gruby gospodarz wycierał brudną szmatą kufle. Jakoś przeszła Sharinowi ochota na piwo. Ale pragnienie przezwyciężyło.
- Witajcie panie. - powitał karczmarza mag. - Podobno najlepsze piwo w okolicu tu macie. Prawda to?

[Vanilla]

Dobrze zbudowany karmacz o miłej aparycji roześmiał się w głos.
-Jedyne piwo w okolicy! Nigdzie tutaj nie dostaniesz podobnego!

Powoli kończył wycieranie kufli.
-Mogę czymś służyć? - odezwał się.

Dobry znak. Przynajmniej karczmarz był miły.

Goście byli zajęci wcinaniem lub piciem, niektórzy gawędzili ze sobą. Sharin szybko zlustrował towarzystwo. Zauważył kilku prostych chłopów, który nie mogli zajmować jakichś poważnych stanowisk, trzech kupców zapalczywie negocjujących o - jak dobrze zrozumiał półelf - cenach zboża i dwóch uzbrojonych mężczyzn w stosunkowo niezłych szatach.

[Avenker]

- To sprawdźmy jak smakuje. - zaśmiał się Sharin. - Poproszę kufel piwa. Tutejsza pogoda chyba służy interesowi, co? W taki skwar dla podniebienia nie ma niczego lepszego jak chłodny browar. A konkurencji tu nie macie. Na brak klientów chyba nie narzekacie? Zwłaszcza, że chyba ostatnio trochę ludzi przybyło do Portu.

[Vanilla]

Karczmarz postawił na ladzie kufel z piwem. Sharin dawno nie miał w ustach piwa. Z kufla pachniało piwem, wygląd miało mętny - o to chodziło. Pociągnął łyk. Dokładnie o to chodziło!

-Przybyszów mało, a i czym płacić nie mają - westchnął - takie utrapenie. A waść dawno przybył do naszego wspaniałego miasteczka?

[Avenker]

- Ciężkie czasy nastały. - odparł Sharin. - Sam właśnie tutaj przybyłem.
Półelf pociągnął spory łyk z kufla.
- Wyśmienite piwo. Wasze zdrowie. - mag wzniósł toast i wypił kolejny łyk. W kulfu została mniej więcej połowa. Odłożył kufel na lade i zagadnął karczmarza.
- Działo się tutaj ostatnio coś ciekawego? Jak mówiłem, jestem tu nowy, z chęcią posłucham trochę plotek. A kto będzie lepiej poinformowany o wydarzeniach w mieście, jak nie karczmarz? - zaśmiał się półelf i pociągnął kolejny łyk zimnego piwa.

[Vanilla]

-Wszyscy za przeproszeniem szemrani, jak waść, zawsze idą do mnie się rozpytywać. Zwykle rozlewam piwo, a pewnie są ode mnie lepiej poinformowani. Skoroś waść dopiero przybył, krótko opowiem o mieście. Powstało ono jako zsyłka dla tych którzy nie pasowali, tfu, Cesarzowej. Historia jest długa i nudna. Co mogę poradzić to to - wyszeptał - najlepiej zakręcić się u któregoś z oligarchów. Jest trzech, to pewnieś pan już słyszał - stwierdził - ja pracuję właśnie u pana Cartera. Niezwykle przedsiębiorczy i obrotny facet, muszę przyznać..

[Avenker]

- Właśnie, z pracą pewnie równie ciężko? - zapytał - Tyle ludu, a roboty dla każdego nie będzie. Więc gdzie najlepiej zakręcić się o pracę? Co tu dużo mówić, myślę, że dla najemnika praca znajdzie się zawsze. U którego z tej trójki najlepiej spróbować sił?

[Vanilla]

Kaczmarz uśmiechnął się przekornie.
-Oczywiście, u pana Cartera. Dla najemników jest zawsze miejsce, transporty żywności do Bolgorii zawsze były kłopotem z tego co słyszałem. No, ale przecież nie ja prowadzę interesy szanownego pana Cartera, proponuję żebyś waść się sam do niego udał i trochę popytał.

[Avenker]

- Widzę, że pan Carter posiada dobrą opinię u Pana. A co może mi pan o pozostałych dwóch "szefach" powiedzieć? - zagadnął półelf, powoli dopijając do końca piwo.

[Vanilla]

-Pan Dotris zrzesza drobnych rzemieślników. Produkują różne przydatne rzeczy, na przykład głównie u niego pracują szewce. Trudni się też produkcją broni, na tyle na ile w tych warunkach można coś wyprodukować. Pan Thoin zajmuje się handlem rzecznym i obróbką drewna. Jego ludzie wyrabiają też beczki.
Waść nie musisz się martwić. Służba najemnika jest i tak wszędzie bardzo podobna. Kogoś ogolić, trzepnąć, nie dać się zabić. Duża rotacja, nie wszyscy dają radę, jeśli wiesz pan o co chodzi.

-BARMAN! DWA PIWA - krzyknął jeden z uzbrojonych, unosząc rękę w górę z dwoma wyprostowanymi palcami. Oczy Sharina powędrowały w stronę ich stolika i zatrzymały się na oczach drugiego. Chwila trwała zanim Sharin odwrócił głowę w stronę lady. Karczmarz w tym czasie napełniał już drugi kufel..

[Avenker]

- Miło się rozmawiało, ale niestety na mnie już pora. Wyśmienite piwo, jeszcze nie raz tu zajrzę. - odparł półelf do karczmarza. Sharin szybko wyczyścił umysł ze wszystkich myśli. Koncentrując się, mag sięgnął do najciemniejszej strony swojego umysłu. Wyczuł obecnośc czegoś obcego, mrocznego. Skierował ku temu myśli. Sięgnął po cząstke jej mocy, którą wypełnił słowa. - Jutro zapłacę.

[Vanilla]

Sharinowi z łatwością przyszło dostanie się do swojego mrocznego jestestwa. Skoncentrował energię, która przeszła do jego dłoni niczym elektryczny impuls.
-Odpada... - zaczął karczmarz, po czym umilkł. Energia Sharina zagłębiła się jego umysł, przygniatając świadomość człowieka do gruntu. Po chwili elektryzujące, podniecające uczucie ustało.
-Rozumiem - odpowiedział karczmarz - nie ma problemu.

Sharin czuł się świetnie. To wejście komuś w głowę, gwałt na jego umyśle - fantastyczne uczucie. Absolutnie musi to kiedyś powtórzyć.

[Avenker]

Smak piwa, uczucie zwycięstwa, Sharin czuł się znakomicie. Z uśmiechem na ustach wyszedł z gospody. Przepełniony pewnością siebie postanowił poszukać szczęścia u Cartera. Od pierwszego przechodnia, którego zagadnął dowiedział się, gdzie leży jego posiadłość. Szybkim, zdecydowanym krokiem ruszył w tamtą stronę.

[Debowy_Mocny]

W karczmie zjawił się Endrigus, oczywiście jego krok pomimo trudów jakie przeszedł nadal był pewny. Rozejrzał się po karczmie, jednak raczej nic nie przykuło jego większej uwagi, dla niego to była jedna z wielu karczm w jakich się znajdował.

Pierwsze co zrobił to spojrzał na cennik, mając nadzieję że można u nich się napić "Krasnoludzkiego Miodnika" trunku który najemnik bardzo sobie cenił.
-Żelazem tu płacą? Trochę dziwne. Miodnika też raczej nie znajdę
Pomyślał najemnik. Po czym udał się do karczmarza, Endrigus jak większość ludzi jego pokroju wie że jeśli jest ktoś kto opowie o podstawowych "zasadach" panujących w pierwszy raz odwiedzonym mieście to najprędzej będzie to gospodarz karczmy.

Karczmarz jak każdy inny akurat był zajęty wycieraniem kufli. Endrigus podszedł i zagadał do karczmarzał.

- Witam szanownego pana. Widzę że interes jakoś idzie w tym miejscu.