[zkajo]

Tawerna "Pod Wściekłym Wilkiem" była jedną z najbardziej obskurnych w całym mieście. Roiło się tutaj od czarnych charakterów, spiskowców, szpiegów, zabójców, buntowników i innego typu ludzi którzy nie byli zbytnio mile widziani w świetle dnia na ulicach Akili. Sama tawerna była dość duża, na dodatek dwupiętrowa. Większość kobiet które obsługiwały gości były dość młode i wszystkie promieniowały urodą choć nie wyglądały na zadbane. Sam oberżysta który był przy okazji właścicielem tawerny był dość sędziwym już krasnoludem który stał na specjalnym stołku by móc przypatrzeć się typom którzy coś od niego chcieli w oczy, a na imię miał Ralf.

[REKLAMA]

[Kelpie]

Cerdic wszedł do karczmy zasłaniając się kapturem. Z jakichś powodów nie chciał ukazywać twarzy. Wciąż myślał o szalonej wizji i powoli zaczynał wątpić że może cokolwiek zrobić. Zdecydował jednak odszukać buntowników.

Łowca podszedł do sędziwego krasnoluda i zażyczył sobie piwa. Mocny trunek uspokoił mu myśli. Oczami wodził po ciemnych kątach obskurnej tawerny szukając podejrzanych typów, mogących być buntownikami. Często zatrzymywał wzrok na dziewczynach krzątających się tu i tam.

[Faust272]

Cerdic przyglądał się wszystkim, lecz wszyscy wyglądali mniej lub bardziej podejrzanie i nie mógł określić, kto jest lub bądź może ma kontakt z buntownikiem.

Zaintrygowała go jednak jedna z postaci. W kącie siedziała zakapturzona postać w ziemistym, brudnym od ziemi i krwi wełnianym płaszczu. Na jego stoliku stał drewniany kufel do połowy wypełniony piwem, drewniany kubek i dwie talie kart. Co jakiś czas przysiadał się do niego jakiś człowiek i najczęściej tracił on w uprawianym przez nieznajomego hazardzie część swojej sakiewki.

[Kelpie]

Cerdic westchną, wszyscy wyglądali tak samo. Stwierdził że wcale nie wyróżnia się tutaj w założonym kapturze. Zaintrygowała go szata brudnego jegomościa siedzącego w kącie.

Wziął swoje piwo i przysiadł się do niego. Nie miał zamiaru uprawiać hazardu, chciał tylko wypytać go o buntowników. Z powodu zakrwawionego płaszcza wydawał się być jednym z nich. Albo po prostu pracował w rzeźni...
- Jak tam idzie interes panie?- rozpoczął bezpieczną rozmowę. Po chwili jednak dodał - Słyszałem, - Cerdic pochylił się nad mężczyzną - że jakiś przybysz próbuje się dostać do buntowników. Swoją drogą... ciekawe kto to może być... - powiedział robiąc tajemniczą minę.

[Faust272]

Nieznajomy spojrzał na Cedrica. Przystojna twarz o dzikim, pociągającym wyglądzie wyjrzała spod kaptura. Brązowe oczy obserwowały Cedrica. Przez lewe oko, część czoła i lewy policzek przechodziła różowa blizna.

- Ja nie słyszałem o nikim takim i wcale nie jestem ciekaw, kim on może być. Jeśli jest na tyle nieostrożny, by dowiadywali się o jego zamiarach osoby postronne, zupełnie niezaangażowane w jego cel, nie gwarantuje mu powodzenia.

[Kelpie]

Cerdic wzruszył ramionami. Najwyraźniej trafił na niewłaściwą osobę.
- Tylko powtarzam plotki. - powiedział wstając od stołu i podnosząc piwo - Musi być straszną niezdarą, przecież buntownicy są tak blisko... Miłego dnia. - pożegnał się, kątem oka próbując uchwycić reakcję człowieka. Po czym dosiadł się do dowolnego stolika przy którym siedziała jakaś samotna osoba i rozpoczął luźną rozmowę.
- Trochę czasu nie było mnie w mieście - zaczął rozsiadając się - Orientuje się pan co się tu nowego dzieje?

[Faust272]

Nieznajomy nie pozwolił odejść Cedricowi.

- Zaczekaj. Może dasz się namówić na jakąś grę? Jeśli mi odmówisz lub przegrasz, wydam cię Cesarzowej, a ona skaże cię na tortury za kontakt z buntownikami.

[Kelpie]

Cerdic poczuł jak cerce podchodzi mu do gardła. Czy byłem za mało ostrożny? Mężczyzna odwrócił się.
- Zupełnie nie rozumiem o co ci chodzi - odpowiedział z udanym zdziwieniem - jednak dam się namówić na małą partyjkę.

[Faust272]

- Dobrze, zagramy w kości.

Nieznajomy położył przed Cedricem 5 kostek i kubek.

- Aby wejść do gry trzeba wpłacić sztukę złota. Potem rzucamy kośćmi i staramy się uzyskać odpowiednie figury: para, trójka, kareta, full, mały i duży street oraz hetman. Jak w pokerze. Po pierwszym rzucie masz prawo wymienić wybrane kostki i je przerzucić. No to grajmy.

Hazardzista rzuca kośćmi, Cedric także. Hazardziście wypadło: 5, 6, 2, 1, 1. Cedric otrzymał: 4, 3, 6, 1, 6.

- Stawiam jedną sztukę złota. Jeśli chcesz możesz podbić lub możesz postawić tyle samo jak ja by przerzucić kości i zakończyć rozgrywkę. Gramy do 5 wygranych, zwycięzca zgarnia wszystko.

[Kelpie]

Cerdic położył 1 sztukę złota na stole. Zobaczywszy wynik położył jeszcze 1 sztukę złota.
- Czyli mogę przerzucić kości które mi nie pasują?- spytał. Nie umiał grać w kości, w jego rodzinnych stronach nie uprawiano tego typu rozrywek, toteż nie miał jak się nauczyć. Gdy hazardzista potwierdzi, odłoży dwie szóstki i resztę przeżuci.

[Faust272]

- Nie wiem, które kości Ci nie pasują czy nie. Przerzucasz te, które ty chcesz.

Hazardzista wziął 5, 6 i 2 i przerzucił je. Wypadła mu 2, 3, 5. Więc teraz miał 2, 3, 5, 1, 1.

[Kelpie]

Cerdic wziął 4, 3, 1 do ręki.
- Skoro gramy jak w pokerze, dwie pary też mogą być? - zapytał wrzucając kości do kubka. Potrząsną nim energicznie i wyrzucił zawartość na stół.

[Carl]

Natariel nie lubiła tej dzielnicy.
"Brud, smród i ubóstwo", jak to podsumowała w myślach.
Syfiaste alejki, tanie dziwki, żebrzący o pieniądze gówniarze. Miód, cud i orzeszki. Doskonałe miejsce do szukania pracy. W takich miejscach robotnicy zawsze mogli liczyć na mały zarobek.

Elfka popchnęła drzwi karczmy. Jęknęła cicho słysząc skrzypnięcie drzwi, aczkolwiek ruszyła przed siebie uprzednio poprawiwszy kaptur.
Rozejrzała się po obecnych. Jak sądzłła wcześnie, to zwykły margines społeczny. Zaciekawił ją jednak widok gry w kości. Swego czasu uzależniła się od hazardu i wolała nie wracać do złego nawyku, zwłaszcza mając w życiu tak wielkiego pecha. Faktycznie, potrafiła sporo wygrać. Niestety-wszystko potem przegrywała stawiając na raz calutkie złoto, srebro, a nawet zawieruszone miedziaki.
Chciała odejść, ale ten widok ją zbytnio przyciągał. Postanowiła zająć najbliższe wolne miejsce, po czym siedząc bokiem do tych osobników, spoglądała ukradkiem na ich grę.

[Faust272]

Cedric przerzuci kości. Po wszystkim miał 6, 6, 2, 2, 3. Wygrał.

- Szczęście nowicjusza, jak zwykle. No to druga partyjka.

Obydwaj gracze dorzucili po 1 sztuce złota, teraz na stole było 6 sztuk. Rzut kością. Hazardzista miał 4, 5, 4, 4, 2, natomiast Cedric wyrzucił 2, 4, 3, 5, 1. Stawiam 2 sztuki złota. Podbijasz czy przyjmujesz?

[Kelpie]

Cerdic uśmiechnął się widząc wynik. Dwie pary. Ładnie - pomyślał uśmiechając się. Pierwsza partia była wygrana.
- Przyjmuję - powiedział gdy hazardzista położył monety na stole. Nie miał ochoty ryzykować, w końcu nie wiedział jak potoczą się kolejne trzy partie.
No no, mały street - pomyślał, patrząc na rozrzucone kości - Szczęście się dzisiaj do mnie uśmiecha.
Podał człowiekowi kubek.
- Zostawiam tak jak jest, przerzucaj, jeśli chcesz.

Nagle pewien pomysł przyszedł mu do głowy. Patrząc na obcego zrozumiał także jedną rzecz.

Wyciągną się na krześle, patrząc z uśmiechem jak hazardzista potrząsa kubkiem.
- Zmieńmy trochę zasady gry. Jeśli ja wygram, poza wygraną sumą, udzielisz mi kilku informacji na temat buntowników... Zgoda?