[Avenker]

- Nie, jednak coś się dzieje. - odparł. - Wydaje mi się, że słyszę wyższe dźwięki. I jakby piszczenie...

[REKLAMA]

[Vanilla]

-Świetnie. Opisz to proszę.
Pisk sam w sobie wydawał się być szumiący i nieskoordynowany, jednak na wysokich tonach. Po chwili pisk znacznie urósł w ton, co zaczynało Sharina serdecznie wpieniać.

[Avenker]

- Piszczy mi w uszach. Co tu jest do opisywania? - warknął półelf.

[Vanilla]

Piszczenie stopniowo zajmowało umysł Sharina. Zaczynało go to naprawdę wkurzać. Widział że elfka rzuciła jakieś zdanie do swoich towarzyszy, jednak pisk zupełnie je zagłuszył. Teraz był na poważnie wkurzony i miał ochotę coś rozwalić.

[Avenker]

- Do diabła, weź zrób coś z tym piskiem. - Sharin był coraz bardziej zdenerwowany. - Nawet nie słyszę co gadacie, przez ten cholerny pisk.

[Vanilla]

Pisk powoli cichnął. Półelf nie wiedział czy to przystosowanie jego mózgu, czy też po prostu druga dawka zaczęła odnosić skutek. Eliksir musiał być na bazie czegoś mocnego - pomyślał, w momencie gdy powoli jego zmysły stawały się przytępione. Trzymał się kurczowo swoich zdolności myślenia i hamulców, jednak i one powoli odpływały. Sharin uśmiechnął się szeroko, co spowodowało uśmiech reszty i cichy komentarz jednego z uczniaków: "Miał się wyostrzyć, a nie ulać".

[Avenker]

Złość zaczęła stopniowo się ulatniać. Zamiast niej mag poczuł głupią wesołość.
- To chyba nie powinno tak działać. - powiedział do profesora, czując, że odpływa.

[Vanilla]

-No nie tak, ale i tak działa nieźle. Co dokładnie czujesz?
Półelf nie wiedział dokładnie co czuje. To nie było zwykłe spicie się. Najbardziej ucierpiała jego przytomność umysłu - miał ochotę na coś szalonego, nieważne czy miałoby się to skończyć więzieniem lub gorzej...

[Avenker]

- Co najmniej dziwnie. - odparł. - Ten eliksir mnie jakby pobudził. Czuję, jakbym chciał zrobić coś szalonego, niekontrolowanego. Bez względu na konsekwencje.

Mag próbował przezwyciężyć to uczycie, by nie zrobić niczego głupiego. Nie widziało mu się za bardzo siedzenie w więzieniu.

[Vanilla]

-Sprytne - powiedział profesor, wyprowadzając cios w brzuch półelfa. Ciężko było wesołemu Sharinowi stwierdzić na ile cios się liczył, gdyż w ogóle go nie odczuł. Po chwili przysiadł na ziemii, ze względu na zanikające wyczucie równowagi.

[Avenker]

- Ejjj. - Stęknął wesoło mag siadając na ziemi. Czuł się co najmniej po kilku głębszych, w dodatku ciosu profesora prawie nie odczuł. Przez chwilę siedział i głupio patrzył się dookoła. Spróbował wstać, jednak niemal od razu zwalił się spowrotem na ziemie. Bezradnie spojrzał na profesora. - Wess mi pomószzz.

[Vanilla]

-Przejdzie ci - stwierdził profesor - Bolało?

[Avenker]

-Yyyyyy... niee. - odparł bardzo zadowolony z siebie Sharin, ciągne głupio się uśmiechając.

[Vanilla]

-Dojdziesz do siebie. Posiedź tu jeszcze chwilkę - rzucił, a jego uczniowie przestali głupio gapić się na półelfa i zaczęli dodawać specyfików do aparatu i skrzętnie notować.

[Avenker]

Sharin rozejrzał się po sali mętnym wzrokiem. Po głębszym zastanowieniu stwierdził, że nikt się już nim nie interesuje. Usadowił się więc na środku sali i niezbyt interesując się otoczeniem ooczekiwał na przejście efektów mikstury.