[Avenker]

- Avenker. - powiedział elf.

[REKLAMA]

[Faust272]

- Teraz to mnie rozbawiłeś! - mimo tego co powiedział, wyglądał raczej na znudzonego - Ty jesteś Avenker? Osoba, która oswobodziła magów z Podziemi z łap Emisariusza Cienia? No chyba chcesz mnie zabić śmiechem. W życiu czegoś takiego nie uwierzę! Mów czego chcesz i nie pleć głupich andronów, bo inaczej wyrzucę Cię za drzwi!

Strażnicy patrzyli teraz na Avenkera i skierowali ostrze halabard w jego stronę, jednak nie ruszali się z miejsca.

[Avenker]

- Nie wierzysz? - elf wyglądał na rozbawionego. - Jeśli chcesz moge ci udowodnić. Co mam zrobić? Spalić to wszystko?

[Faust272]

Szlachcic teraz wyglądał na rozbawionego. Z uśmiechem na twarzy powiedział:

- Próbuj!

Strażnicy jednak nie byli już tak rozbawieni. Przybrali pozę ochronną wystawiając jedną nogę do przodu i kierując halabardę pod kątem 30 stopni od podłogi w kierunku maga.

[Avenker]

- Nie mam zamiaru nic tu pokazywać. - elf zaśmiał się. - Magia nie jest na pokaz. Ale jeśli mi nie wierzysz możesz spytać się Mistrza Galiana albo magów.

[Faust272]

- Mistrz Galian jest zajęty, a magowie chorzy. Nie możemy ich zapytać, a nawet jeśli, to nie ośmieliłbym się marnować ich czasu z Twojego tylko powodu.

[Avenker]

- A więc musisz mi zaufać. Na dowód mogę ci pokazać sygnet Gildii Magów. - powiedział mag.

[Faust272]

Człowiek przyjrzał się sygnetowi na ręce Avenkera. Teraz na jego twarzy pojawił się wyraz zdziwienia, a potem przybrał wyraz obojętności.

- Twoja nagroda jest w skrzyni - wskazał na drewnianą skrzynie w rogu - Bierz ją i odejdź.

[Avenker]

Mag uśmiechnął się tryiumfalnie do szlachcica i podszedł do skrzyni. Następnie otworzył ją i wziął swoją nagrodę.

[Faust272]

W środku znajdowało się:
- 50 sztuk złota
- mikstura uzdrowienia (leczy ze wszystkich ran, negatywnych efektów wrogich zaklęć, oślepienia, chorób itp)
- obity stalą kostur z kolcami na czubkach

Wszystko dodane do KP

[Avenker]

Elf wziął wszystko i wyszedł z sali.

[Convectum]

Elf postanowił stawić się w Sali audiencyjnej. Za nim wszedł, myślał o tym miejscu jako o nieprzyjemnym. Okazało się to oczywiście prawdą... Przepłynęły myśli ograniczenia prawnego i wyższej, realnej władzy niż Denagogh. Potem nadeszło zmartwienie, nie ma w końcu jak udowodnić, że on to on albo, że kogoś uratował, bo w końcu jednak tego nie zrobił. Elf westchnął głęboko i mruknął pod nosem: „Raz kozie śmierć”. Widząc specyficznie ubraną osobę, natychmiast skojarzył mu się szlachcic. „Ukłonił się” niezbyt angażując przy tym plecy, można by szybciej stwierdzić, iż schylił głowę.

-Wyczytałem w gazecie, że ci, którzy uratowali magów, mieli zostać obdarowani. Stawiam, się więc. Gdyby były jakieś wątpliwości, zwanym Inehgarem, drugim elfem w ekspedycji – rzekł z iście udawaną potulnością i chęcią konwersacji.

Elf postanowił stawić się w Sali audiencyjnej. Za nim wszedł, myślał o tym miejscu jako o nieprzyjemnym. Okazało się to oczywiście prawdą... Przepłynęły myśli ograniczenia prawnego i wyższej, realnej władzy niż Denagogh. Potem nadeszło zmartwienie, nie ma w końcu jak udowodnić, że on to on albo, że kogoś uratował, bo w końcu jednak tego nie zrobił. Elf westchnął głęboko i mruknął pod nosem: „Raz kozie śmierć”. Widząc specyficznie ubraną osobę, natychmiast skojarzył mu się szlachcic. „Ukłonił się” niezbyt angażując przy tym plecy, można by szybciej stwierdzić, iż schylił głowę.

-Wyczytałem w gazecie, że ci, którzy uratowali magów, mieli zostać obdarowani. Stawiam, się więc. Gdyby były jakieś wątpliwości, zwanym Inehgarem, drugim elfem w ekspedycji – rzekł z iście udawaną potulnością i chęcią konwersacji.

[Faust272]

- Tak.... - szlachcic spojrzał na przybysza, po czym wyciągnął papier z czyjąś podobizną porównując go do twarzy podróżnika.

- Wielmożny Serpentes poinformował mnie o Twoim przyjściu. Twoja nagroda znajduje się tam.

Wskazał na drewnianą skrzynie okutą żelazem stojąca pryz ścianie.

[Convectum]

Poszło lepiej niż elf się spodziewał. No, w końcu jest podobny do samego siebie… Zastanawiał się tylko chwilę nad epitetem przydzielonym temu kuglarzowi. „Wielmożny”?! Nerwowy i irytujący, to cechy, którymi szybciej się go sklasyfikuje. Pomyślał też czy Serpentes nie zostawił jakiegoś prezentu dla niego w skrzyni na podziękowanie, ale po co? Kto by się mścił na osobie, którą widziało się nieco ponad godzinę.

Inehgar podszedł do wskazanej skrzyni, otworzył ją i zebrał rzeczy będące nagrodą.

Poszło lepiej niż elf się spodziewał. No, w końcu jest podobny do samego siebie… Zastanawiał się tylko chwilę nad epitetem przydzielonym temu kuglarzowi. „Wielmożny”?! Nerwowy i irytujący, to cechy, którymi szybciej się go sklasyfikuje. Pomyślał też czy Serpentes nie zostawił jakiegoś prezentu dla niego w skrzyni na podziękowanie, ale po co? Kto by się mścił na osobie, którą widziało się nieco ponad godzinę.

Inehgar podszedł do wskazanej skrzyni, otworzył ją i zebrał rzeczy będące nagrodą.

[Faust272]

W skrzyni znajdował się obity stalą kij, którego końce zdobiły dwa srebrne kolce. Dodatkowo znajdowała się tam sakiewka z 50 sztukami złota i mikstura Uzdrowienia, która leczyła ze wszelkich ran, chorób i dolegliwości.

+ 300 EXP