Witam, chciałem założyć sesję RPG Eragon. Akcja będzie się działa przed tym, jak Eragon został Smoczym Jeźdźcem. Dokładniej, mniej więcej wtedy gdy znalazł Saphirę. Teraz chciałbym ustalić kilka rzeczy. Są 2 możliwości. Być wszystkim, oczywiście byle nie za silnym czyli:
- Ludzie, Vardeni, Elfy, Krasnoludy, Imperium(ludzie), Urgale(jak się gra klimatycznie można zostać nawet kullem), można być wieśniakiem takim jak Roran, czy Horst i nie specjalizować się w walce lecz w czymś innym, np. w kowalstwie.
Teraz druga opcja. Jesteście przyjaciółmi, znacie się, walczycie ramię w ramię ze sobą. Rasy do dyspozycji:
- Ludzie, Vardeni, Elfy, Krasnoludy, Wieśniacy.
Co Wy na to. W sesji nie ma żadnych statystyk, są tylko skille. Daję je na podstawię historii. Im lepsza tym lepiej. I dobrze by było gdyby biorący udział w sesji przeczytał choć jedną część, aby miał ogólne pojęcie co i jak. W historii będzie brane też pod uwagę, jeśli wyraźnie będzie widać, że ktoś czytał książkę.
I dobrze im więcej tym lepiej. Ja przeczytałem 2 tomy, oba po trzy razy więc w książce jetem mocno obeznany. Jak ktoś będzie magiem, napisze kilka słów z Pradawnej Mowy i wyjaśnię ich znaczenie. Kilka słów wymyślę też oczywiście.
Dobra, spoko zrobię to pod wieczór. Tylko uważaj. Jeśli będziesz czarodziejem nie będziesz jakoś bardzo silny. Jeśli użyjesz złych słów, magia może Cię zabić. To jest przestroga. A w książce znajdę takie rzeczy, że wiem co i jak używasz. Czy każesz magii coś zrobić, czy PRÓBUJESZ coś magią zdziałać. To różnica... przynajmniej w Eragonie. Co do graczy. Minimum 3, a maksimum może 5 lub 4.
Spoko. Ja przeczytałem każdy tom 2 razy i pamiętam różnicę między próbowaniem czegoś zrobic magią a kazaniem jej czegoś zrobic
Miki [Usunięty]
Wysłany: 2008-05-15, 19:12
A ja przeczytałem dwa tomy, po jeden raz... KP zrobię, może jeszcze dziś.
Urgal BARBARIAN !!
Dragon [Usunięty]
Wysłany: 2008-05-15, 19:31
Jak chcesz. To jak Ty będziesz Urgalem, to już wiem jak zacznie się sesja. Widzę, że nie chcecie być przyjaciółmi, znać się i podróżować razem. Niechaj tak będzie.
Dragon [Usunięty]
Wysłany: 2008-05-15, 20:03
Dobra, teraz podam słowa z Pradawnej Mowy. Od razy przypominam, że nie można w niej kłamać. Kłamstwo w Pradawnej Mowie uważam za samobójstwo. Postać umiera. Koniec... Ale koniec gadki oto słowa. Tylko nie będzie kresek, kropek u góry, nad literkami bo nie wiem jak je zrobić... Wyrazy z wykrzyknikami to zaklęcia. Resztę podaję dla formalności, gdyż czasami będę używał Pradawnej Mowy. Dla klimatu. Poza tym możliwe jest, że niektórych zobowiążę do czegoś, prosząc aby powiedzieli je w Pradawnej Mowie.
Ai varden abr du Shur' tugals gata vanta - Jeden z Jeźdźców prosi o otwarcie przejścia.
Aiedail - gwiazda zaranna.
Arget - srebro.
Argetlam - Srebrna Ręka.
Atra gulai un ilian tauthr ono un atra ono waise skolir fra rauthr - Niechaj dobry los i szczęście stale ci sprzyjają i chronią ode złego. <forma błogosławieństwa, używana przez Smoczych Jeźdźców>
Boetq istalri! - szeroki ogień!
Breoal - rodzina.
Brisingr - ogień
Deloi moi! - Ziemio przemień się!
Delois - roślina o zielonych liściach i fioletowych kwiatach.
Domir abr Wyrda - Władza Losu (księga).
Dras - miasto.
Draumr kopa - senna wizja
Du grindr huildr! - zatrzymać bramę!
Du Sundavar Freohr - Śmierć Cieniom.
Du Vrangr Gata - Kręta Ścieżka.
Du Waldenvarden - Strzegący Lasu
Edoc' sil - Niezdobyty.
Eitha - odejdź.
Eka ai fricai un Shur' tugal! - Jestem Jeźdźcem i przyjacielem!
Ethgri - przywołać.
Dobra, teraz więcej mi się nie chce. Słów będzie coś koło 3-4 razy więcej. Można łączyć słowa słowa oczywiście. Byle było coś sensownego bo za głupotę będę karał.
PozDrawiam
polak93 [Usunięty]
Wysłany: 2008-05-15, 20:43
Ja się zapisuję przeczytałem 2 tomy historię podrzucę w sobotę.
Dragon [Usunięty]
Wysłany: 2008-05-15, 21:17
Dobra, super. Tylko w sobotę mnie raczej za bardzo nie będzie, ale bez różnicy.
Miki [Usunięty]
Wysłany: 2008-05-16, 15:23
Imię : Vargal
Rasa : Urgal O, jak miło, Urgal. Będzie ciekawie
Klasa : Barbarzyńca ( taki dziki woj)
Ekwipun:
Topór bojowy, dwuręczny
Dwa topory bojowe, jednoręczne
Skórzana zbroja, trzywarstwowa
Żelazne naramienniki
Skórzane karwasze
Nagolenniki, pokryte z wierzchu futrem niedźwiedzia
Kastety
Scyzoryk Wszystko ok, tylko scyzoryk... bez przesady, to barbarzyńcy. Oni nie umieli posługiwać się takim gównem
Amulet z głową niedźwiedzia
Żelazny pierścień, po ojcu
Mam nadzieję, że nie przesadziłem...
Historia:
Vargal urodził się w małej, urgalskiej wiosce, w Górach Beorskich. Góry te zamieszkiwało wiele niedźwiedzi, toteż wioska zwała się Niedźwiedzią Jamą, a plemię, które ją zamieszkiwało zwało się Plemieniem Niedźwiedzia.
Urgale tam zamieszkałe, były bardzo wojownicze i źle nastawione do innych mieszkańców gór. Wyprawy łupieżcze i napady na konwoje ludzi były na porządku dziennym. Z tego się żyło.
Vargal był synem wodza plemienia, Urvula, ale jego życie wcale nie było lżejsze, od młodych Urgali z innych rodzin. Od początku życia nauczało się wojennego rzemiosła.
Wpierw były polowania na mniejsze zwierzęta, króliki i lisy. Nieco później przechodziło się do pojedynczych wilków, następnie do watah, oczywiście grupowo. Potem były już tylko karawany i wioski, które Plemię Niedźwiedzia mordowało i grabiło z zawziętością.
Pełną dojrzałość przyznawało się wtedy, gdy dany Urgal zabije niedźwiedzia. Nie, nie ma mowy o dojrzałości. Jesteś "dorosły", ale nie do końca dojrzały. Ja powiem, kiedy to nadejdzie i co się stanie. Nie pytaj. Byli to trudni przeciwnicy, ciężsi od ludzi. Vargal, wraz z innymi, walczącymi o dojrzałość poszedł głębiej w puszczę. Jako dowód należało przynieść łeb bestii. Każdy z grupy bez problemu zabił swojego niedźwiedzia, tego roku były słabe i niechętne do walki, nikt nie wiedział dlaczego...
Powód pojawił się później.
W lesie panował potężny i stary niedźwiedź, który zabijał i jadł, wszelkie leśnie zwierzęta, jak i swoich pobratymców. Właśnie oni go spotkali. Z sześcio-osobowej grupy została czwórka, dwóch uciekło. Inni, wraz z Vargalem zaatakowali bestię, przy pierwszym kontrataku zabiła dwóch. Następnie jeszcze jednego.
Został sam Vargal.
Skupiał się on tylko na parowaniu potężnych ciosów bestii, szansa na udanie się jego ataków była znikoma. Mimo to Urgal wymyślił plan, który mógł się udać. Urgal prawie nie myśli ale mniejsza o to. Aby cokolwiek wymyślić, musiałoby mu trochę zająć... Parując kolejny cios zamachnął się i rąbnął w pień jakiejś sosny, przecinając ją do połowy.Tu przegiąłeś, stary. Nikt, nawet ktoś cholernie potężny takiego czegoś by nie zrobił. Ale niech Ci będzie. Nie zmieniaj, lecz to nie było zbyt przemyślane... Potężne drzewo zaczęło upadać, bestia odwróciła wzrok od Urgala.
Vargal wpierw walnął ją między oczy, dwuręcznym toporem, a następnie, po wyciągnięciu toporów jednoręcznych odciął uszy.
Sosna zwaliła się na szyję bestii, co w pewnym sensie oddzieliło głowę od reszty tułowia.
Z odcięciem łba nie było większych kłopotów.
Wioska była radosna, iż Vargal zabił bestię, ale żałoba po młodzikach trwała jakiś miesiąc...Ty chyba kpisz... żałoba. U Urgali...? Nie bądźże śmieszny. Tam każdy miał głęboko gdzieś, jeśli ktoś zginął...
Po otrzymaniu statutu "dorosły" wojownik, przez kilka lat brał udział w wyprawach łupieżczych na okoliczne wioski i liczne karawany.
Vargalowi, jako jedynemu z plemienia ten obszar nie wystarczył. Urgal miał chęć głębszego poznania świata, codzienne chodzenie po tych samych ścieżkach i napady na te same wioski... nieciekawe.
Barbarzyńca jasno postawił sprawę plemieniu - chciał stąd uciec, poznać świat. Plemię, choć niechętnie zgodziło się.Nie byłoby raczej żadnych pożegnań. Tam takiego czegoś nie było. Nie jest to rasa za bardzo czułas... Po pożegnaniach i przygotowaniach Vargal ruszył w drogę... razem ze swoimi najwierniejszymi kompanami
Sam gówno byś zrobił, zabili by Cię od razu. Musisz chodzić w grupie... Ogólnie historia dość dobra, lecz kilka błędów było. Głupich bo głupich, ale było. Jednak i tak jesteś przyjęty.
PozDrawiam Dragon
Ku poznaniu świata.
Ostatnio zmieniony przez 2008-05-16, 19:25, w całości zmieniany 3 razy
Kerth urodził się w małej wiosce. Jego ojcem był żołnierz armii króla. Jednak skończył on służbę wojskową. Matka natomiast była zwykłą gospodynią domową. Mimo to znała kilka słów z pradawnej mowy. Nauczyła się ich od pewnego starca, który mieszkał w ich wiosce. Młody Kerth pomagał rodzicom w gospodarstwie. Jego ojciec chciał by chłopak poszedł w jego ślady i został żołnierzem walczącym w służbie u króla. Kerth, co prawda lubił walkę, ale tak naprawdę fascynowała go magia. Odkrył ją u siebie w wieku 15 lat. Kiedy uczył się z matką pradawnej mowy przez przypadek uniósł w powietrze mały kamyczek. Jednak nawet taka mała rzecz zabrała młodemu chłopakowi wiele energii. Gdy tylko kamień oderwał się od ziemi i wzleciał na kilka centymetrów Kerth zemdlał. Kosztowało go to zbyt wiele mocy. Jego matka nie chciała marnować talentu syna. Wysłała go do Uru’beanu by magowie imperium rozwijali jego umiejętności. Gdy tylko chłopak się dowiedział, że zobaczy stolicę Imperium był zachwycony. Jego ojciec był temu wszystkiemu przeciwny. Mimo to pozwolił mu jechac. Przez kilka lat Karth uczył się magii i odnosił duże sukcesy. Jednak wciąż podobała mu się walka wręcz, choć nie tak bardzo jak magia. W Uru’beanie poznał dziewczynę Athanę i jej brata Wurthera. Razem z nimi trenował posługiwanie się bronią. W wieku 24 lat skończył naukę magii i postanowił wyruszyć w świat. Jednak wtedy się rozczarował. Magowie, którzy go uczyli chcieli, by złożył przysięgę w pradawnej mowie, że będzie im posłuszny. Kerth nie chciał się na to zgodzić. W nocy postanowił uciec. Zabrał prowiant i wszystkie potrzebne rzeczy i ruszył w stronę stajni. Tam go prawie złapano. Gdy wychodził ze stajni z koniem zauważył go stajenny. Od razu wezwał strażnika. Myśleli, że we dwóch pokonają młodego chłopaka. I pewnie by to zrobili gdyby nie Athana i jej brat. Zabili strażnika i stajennego i powiedzieli, że chcą ruszyć z nim w świat. Mieli już dość siedzenia w mieście i chcieli zasmakować przygody. Wzięli konie i ruszyli w stronę bramy. Ominęli strażników przy bramie podając się za patrol. Kerth miał szczęście. Owy patrol miał naprawdę wyruszyć, ale dopiero za kilka godzin. Jednak dało im to czas na ucieczkę. Po tygodniu wędrówki dotarli do miasta Furnost. Tam Athana postanowiła zostać. Natomiast Kerth razem z Wurtherem ruszył dalej w świat. Najpierw jednak chciał odwiedzić rodzinną wioskę. Bezpiecznie dotarł do domu. Rodzice byli z niego bardzo dumni. W wiosce miał zostać tydzień. Dwa dni przed wyjazdem jego ojciec poszedł po drewno na opał. Wrócił niemal od razu. Gdy wbiegał do domu oberwał strzałą w brzuch. Zdołał wydusić z siebie tylko jedno słowo – Imperium – Wioskę zaatakowali żołnierze króla. Kerthowi i Wurtherowi tylko dzięki magii udało się ukryć w lesie przed śmiercią. Jednak ich konie zginęły. Kerth z towarzyszem wiedzieli, że nie mogąe powrócić do wioski. Ruszyli więc w świat…
Ostatnio zmieniony przez Avenker 2008-05-16, 21:52, w całości zmieniany 1 raz
Dragon [Usunięty]
Wysłany: 2008-05-16, 21:02
Ludzie, muszę Wam coś powiedzieć. w tym świecie nie szwenda się samemu wszędzie, gdzie się chce. Tutaj Cię napadają, walą, zabijają. Koniec kropka. Trzeba być w zwartych grupach, aby choć taki pojedynczy Urgal albo pojedyncze coś Cię od razu nie zabiło. A mogę być złośliwy i takie coś zrobić. Więc... poprawcie końcówki, bo tak być niet może.
Reszta raczej dobrze. Avenker, tylko jednak poprawka. Nie jesteś, cholera magiem bitewnym, bo wtedy trza mieć naprawdę potężną moc. Znasz jako takie podstawy, bez przesadyzmu. Bardziej bym się nazwał:
Adeptem magii
Uczniem Magii
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
. Niedługo zrobie KP 
| 
| 