[Lowcakur]

<Albrecht zdumiał się bezgraniczną głupotą lekarki. Nie chodziło tutaj o niego, a o fanatycznych zwolenników rzezi w imię Bolgori otaczających jego szlachetną osobę. Co najbardziej jednak go zdumiało, to jakieś cholernie dziwne prawa absolutnie nie pasujące do sytuacji. Jaki niższy szczebel? Co on, jakimś cholernym dziesiętnikiem jest? Ledwo chamując się przed wybuchem, Albrecht przemówił do krnąbrnej medyczki.>

- Droga pani, wasze wyimaginowane prawa mam w głębokim poważaniu. Jesteście niezidentyfikowaną felczerką, która trochę zna się na łataniu ludzi, nie widać po was abyś była wojskowym medykiem. Gdzie wasz służbowy strój, gdzie dokumenty? Powinna się pani cieszyć, iż nie postawiłem pani teraz pod sąd polowy, za wywyższanie się ponad szlachcica i kapitana w służbie Bolgori. Dodatkowo...

<dodał Albrecht, akcentując i cedząc każde słowo>

- Żaden. Cholerny. Cywil. Nie. Będzie. Mi. Rozkazywać <po czym kontynuował normalnie>

- Mam nadzieję że się zrozumieliśmy i nie będzie pani szukać kłopotów i niepotrzebnych komplikacji. Nie mówię tego ze względu na mnie, jestem szlachetnym i honorowym człowiekiem. Nie skryzwdziłbym kobiety. Jednakże, nie każdy taki jest... <zakończył przemowę Albrecht i zwrócił się do Marwyna>

- Na razie mam do was prośbę, mości Marwynie. Nie opuszczajcie Kopalni, możliwe iż w krótkim czasie najmę wasze ramię... za godziwą zaplatę oczywiście.

[REKLAMA]

[Kalkstein]

Taaaak... dopiero teraz zdała sobie sprawę jak bardzo przeholowała. Nie była wojskowym, ani nie była medykiem. Nie w świetle prawa. Brak jej było jakichkolwiek podstaw do żądania czegokolwiek. Spojrzała trzeźwym okiem na sytuację. Żołnierze z Portu zaszlachtowani, albo przypieczeni.
Cywilni kupcy zarżnięci i obrabowani. Nie pomogła nikomu poza tym, który wzniecił bunt. Nie była w stanie nikomu więcej.
Łzy bezsilności popłynęły jej z oczu. Krztusząc się własnymi łzami zdobyła się na powiedzenie jeszcze jednej rzeczy Albrechtowi. Tak cicho, aby tylko on usłyszał. Aby przemówić do niego bezpośrednio.

-Dla celów politycznych wmówił pan mieszkańcom, że należy zarżnąć niczego winnych ludzi. To pańskie słowa sprawiły, że teraz rozpęta się wojna totalna. Prze pana stosy nie będzie jeńców ani ambasadorów, tylko walka na śmierć i życie. Ma pan na rękach krew tych wszystkich żołnierzy i niewinnych kupców, którzy przybyli tutaj na pewno nie w celu zatruwania studni.
Niech pan wie, że w końcu ludzie zapomną o wyimaginowanych dzieciach, zaś tych ludzi z krwi i kości nie zapomni się tak łatwo. I staną się oni prawdziwym symbolem męczeństwa.
Mam nadzieję, że w porę się pan opamięta i choć spróbuje odkupić swój błąd. Boję się jednak, że będzie na to za późno.

Choć nie mogła pochwalić się żadnym tytułem teraz wyglądała jak dama. Odwróciła się z godnością i ruszyła ku rannemu. Przynajmniej niech jeden człowiek dzisiaj nie zginie. Spojrzała na dwój pobliskich strażników kopalni.

-Zaraza czy nie, mam to gdzieś. Macie go ostrożnie przenieść do karczmy i położyć na jednym ze stołów. Teraz. Czekam dziesięć minut, po tym czasie nie macie nawet co liczyć na moją pomoc.

Nie czekając na ich reakcję ruszyła prosto do oberży i po drodze zgarnęła Eriego. Alistarowi nakazała oderwać się od posiłku i dyskretnie ruszyć za nią.

[Lowcakur]

<Albrecht westchnął w myślach na słowa tej lekarki. Jej łzy go wzruszyły, jednakże nie rozumiał sprawy w jakiej zostały wylane. Im na penwo się nie należały. Postanowił o tym powiedzieć>

- Zanim odejdziecie, wysłuchajcie tego co wam powiem. Ojczyzna i zjednoczenie Cesarstwa są ważniejsze jak ja, oni czy ktokolwiek na tym świecie, przeżyłym po Błysku. A ci ludzie... znali ryzyko. Każdy kto wstępuje do armii wie, iż może prędzej lib później zginąć. Mogli nie truć niewinnych, to żyliby dalej.

A ja i mój los? Cóż jestem wart w obliczu odrodzenia. Tyle co ten pył przydrożny. Gotów byłbym wybić 10 razy więcej Portowców jak dziś, byleby tylko zjednoczyć powaśnionych i wspólnie budowąć dobro tego świata. Cel moja damo, uświęca środki. Nauczycie się tego jak podrośniecie.

<Albrecht skinął głową strażnikom, pozwalając im i rozkazując zabrać tego rannego biedaka do karczmy. Po czym poszedł przyglądać się tłumowi egzekującego Tafela>

[Vanilla]

Nie było już na co patrzeć. No, może było na co, ale nie był to widok przyjemny.

Zamykam questa.

Albrecht - 800 XP + 80 XP za Chłonny Umysł
Baldwin - 600 XP + 60 XP za Chłonny Umysł - 462 XP za Uszkodzenie Mózgu (może się zmniejszyć albo zwiększyć, w zależności od stopnia skopania operacji)
Thor - 50 XP
Marwyn - 20 XP + 2 XP za Chłonny Umysł
Raven - zabawa trwa