[Debowy_Mocny]

- Ja kiedyś walczyłem z grongami, skurwysyny mają mocne pierdolniecie, nawet jak ma się tarcze i płytową zbroję to i tak może zaboleć. Na szczęście jak zrobią zamach to minie trochę czasu zanim wykona kolejny. Najlepiej to przeżyć pierwsze machnięcie, potem należy napierdalać mieczem, strzałami, czymkolwiek co dobrze rani po nogach, jak skurwiel będzie miał zbyt ranne nogi i padnie na plecy lub brzuch... to już jest nasz, lecenie na chama odpada, jego cieżki styl jednak jest dużo cieższy, powoli podejdźmy i starajmy się przeżyć jego pierwszy atak.

Endrigus powoli podchodził do stwora przybierając odpowiednią pozę której używał do walki z grongami, żeby mógł uniknąć ciosu gronga, jeśli jednak nie będzie w stanie uniknąć to najemnik stara się doprowadzić do rykoszetu ataku gronga o tarcze (Endrigus wiedział że bezpośredni blok jest dość mało skuteczny przeciwko tak mocnym uderzeniom).

Jeśli grong wykona zamach to Endrigus krzyczy
- NAPIERDALAĆ PO NOGACH!!!!!! jednocześnie Wojownik stara się wymierzyć jak najwięcej mocnych cięć w nogi gronga, mając nadzieję że potwór nei będzie wtedy w stanie wykonać kolejnego zamachu i zostanie powalony na ziemię.

[REKLAMA]

[Vanilla]

Grong nie stał długo. Ruszył na tego, kogo uznał za większe zagrożenie - Endrigusa, to jest. Potwór zaszarżował z gotową maczugą. Zaklęcioostrze było już gotowe.
Turl k10.. 6
Uderzenie. Najemnik odskakuje. Maczuga muska o ziemię, by już po chwili wzbić się w powietrze. Szybki sprint. Cios w kolano.
Turl k10.. 1

Miecz uderzył w kolano. Ciął skórę i zatrzymał się na kości - tak przynajmniej czuł wojownik. KURWA - krzyknął donośnie. Grong tak skontrował że jego maczuga właśnie leciała w jego stronę. Monstrum zamachnęło się w drugą stronę, wyprowadzając kontrę. Oczywiście zamachnięcie się w prawą stronę było bez sensu gdy trzyma się broń w prawej ręce, impet nie będzie zbyt duży.. Strzeli tylko najemnika prosto w plecy!
Turl k10.. 9

Szybki sprint uratował Zaklęcioostrze przed krótką drzemką. Obrócił się i skierowany był w stronę Gronga. Z jego rany tuż pod kolanem sączyła się krew. Zawadiaka z mieczem wywinął nim kilka popisowych figur i zaczął zbliżać się w stronę potwora, od tyłu. Młodzieniec trzymał się za nogę, gdzie dosłownie pół minuty temu zębami wbił mu się ghoul.

[Debowy_Mocny]

Endrigus zdołał przetrwać 2 uderzenia grongowej maczugi. I akurat zaklęcioostrze ma czas na wyprowadzenie kolejnego cięcia w nogi potwora, Endrigus szybko przyszykował się i wykonał potężny zamach z prawej, po owym zamachu Wojownik szykuje się na kolejny unik lub jeśli nie będzie w stanie uniknąć, osłania się tarczą tak by uderzenie w tarcze przez gronga nie było blokiem tylko bardziej rykoszetem maczugi o tarcze.

[Vanilla]

Grong stał dokładnie naprzeciw Endrigusa. Próba zaatakowania nóg potwora w najlepszym razie skończyłaby się prezentem w postaci strzału maczugą w głowę.
-SKOSZTUJ TEGO! - ryknął miecznik z tyłu i wyprowadził pionowe bezsensowne cięcie, które rozpruło potworowi lewy pośladek. Monstrum wykonał półobrót z wprawioną w ruch maczugą. Miecznik zdążył uskoczyć tylko na tyle żeby maczuga pacnęła w jego miecz, posyłając go dziesięć metrów dalej, w krzaki.

To była szansa. Endrigus skoczył do rozproszonego grona i przyrżnął mu mieczem w prawą nogę, tam gdzie ciął go wcześniej. Poczuł cięte mięso, potwór syknął z bólu. Zanim zdążył się obrócić, Zaklęcioostrze wycofało się poza zasięg maczugi.

Grong był na straconej pozycji. Znowu obrócił się w stronę wojownika.
-JESTEM ZAWODOWCEM - rzucił miecznik i wyprowadził potężne poziome cięcie, które trafiło poniżej pośladka w udo prawej nogi. Potwór ukląkł, jego noga nie była już go w stanie wspierać.

[Debowy_Mocny]

- Już prawie jest nasz.
Endrigus postanowił wykorzystać sytuacje że grong raczej nie będzie w stanie się szybko obrócić (Być może w ogólenie jest w stanie). Obszedł potwora i od tyły wykonuje zamach od lewej, próbując zranić lewą nogę stwora, by bydlak nie był w stanie nawet klękać, jednocześnie będąc gotowym na potencjalny unik.

[Vanilla]

Grong obracał się bardzo powoli. Zdecydowanie wolniej niż biegł z swoim wyposażeniem Endrigus.
-HAHA - krzyknął miecznik i przyrżnął potworowi w plecy. Miecz wbił się głęboko i tam już pozostał. Potwór zamachnął się maczugą - raz, drugi. Niewielka siła, mały impet, brak przekonania. Wojownik zdzielił potwora w lewą nogę, uderzając jednocześnie tarczą. Dobrze.

Potwór leżał na ziemi, przebierając tylko swoimi tłustymi rękoma.

[Debowy_Mocny]

- A teraz czas na... EPICKI FINAŁ!!!
Endrigus ustawił się nad głową stwora, podniósł miecz nad swoją głowę, dokładnie wycelował i poczekał na lukę w obronie, po czym wykorzystując całą siłę oraz ciężar miecza uderza mieczem z całym impetem w głowę gronga.

[Vanilla]

Pac. Ostrze wbiło się, zabijając potwora.

-Dobra robota chłopcy - rzucił kupiec z tyłu donośnym głosem. Z krzaków z impetem wybiegł, nieco przygarbionym krokiek łucznik z nałożonym kapturem. Podniósł chybioną strzałę z ziemi i schował ją do kołczanu. Na ziemi leżała teraz maczuga gronga, jego górna część zbroi - niepasująca na kogokolwiek, z pewnością jest przetapialna na żelazo i sam grong - kupa, teraz już pokrwawionego mięcha. Miecznik wyjął z pleców potwora swoje narzędzie pracy.

-Da się stąd coś zwinąć? - rzucił.

Młodzieniec w tym czasie odciął kawałek swojej szaty i opatrywał ranę.

[Debowy_Mocny]

- Raczej to żelastwo tylko można gdzieś upchnąć, w hucie na pewno będą w stanie to przerobić na co innego. Szkoda że kutas nie ma topora, grongi są głupie jak cholera ale topory jakie jakie grongi wytwarzają, są zajebiste jak te robione przez krasnoludy. No cóż, panowie, ładujemy tą parodię zbroi, najwyżej sprzedamy jakiemuś Krasnoludowi w Bolgorii, zawsze to napiwek.



Tak więc jeśli kupiec nie miał nic przeciwko to Endrigus postanowił załadować górną część zbroi na wóz. W inny przypadku załadował do plecaka tyle żelastwa ile był w stanie pomieścić i unieść.

[Vanilla]

-No to się sprzeda - rzucił kupiec. Najemnicy załadowali zbroję i rozsadowili się na wozach, które ruszyły dalej. Konie parskały lekko mijając trupy pokonanych.

Karawana bez problemu pokonywała górską trasę, zbudowaną kiedyś przez skazanych. Idylliczne górskie warunki pasowały Endrigusowi. Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie fakt że w ciągu następnych kilku godzin zrobiło się już ciemno. Gdy na polance konwój miał zrobić zaplanowany postój, zauważono leżącego na ziemi, najprawdopodobniej rannego człowieka. Najemnicy zeskoczyli z wozu.

-Pomocy - wydusił cicho.

[Debowy_Mocny]

- Panowie, jakiś pechowiec leży na ziemi. Ja idę sprawdzić co się stało, wy róbta co chceta ale fajnie by było jakby ktoś rozejrzał się dookoła no i jeśli ktoś z was zna się na klepaniu ran to niech postawi gościa na nogi.
Powiedział do towarzystwa Endrigus

-Mam nadzieję że zabuli trochę kasy w ramach wdzięczności
Pomyślał najemnik


Wojownik podszedł do leżącego człowieka, lekko go szturchnał ręką i zapytał się.
- Mów co się stało.

[Vanilla]

-Eee.. ratunku.. - mruknął cicho. Endrigus przyjrzał się mężczyźnie. Zmierzchało już, więc nie mógł dokładnie tego ocenić. Nagle szkielet faceta wydarł się z niego. Po prostu jego kości opuściły ciało, robiąc przy tym wielką dziurę i chlapiąc krwią dookoła. Endrigusa uderzyła strużka krwi w twarz. Szkielet normalnie zrobił dziurę w ubraniu i rzucił się na wojownika! Był nieuzbrojony - schwycił go za barki i zaczął klekotać zębami, próbując odgryźć mu nos. Endrigus upadł na ziemię i chwycił truposza za łeb, próbując powstrzymać go...

Młodzieniec nawet nie zeskoczył z wozu. Zawodowiec dopiero wyciągał miecz, a łucznik dopiero czmychał w krzaki.

-KURWA - krzyknął kupiec.

[Debowy_Mocny]

W roli ścisłości to Endrigus nosi płytowy hełm i widzi głównie przez wizjer w hełmie więc nie wiem jak byłby szkielt w stanie odgryść mu nos ale ok
Jestem tego świadoma
a to spoko, mam nadzieję ze nie uraziłem

Endrigus próbował rzucić szkieleta na bok, jeśli szkielet za mocno się trzyma to Wojownik postanowił zrobić użytek ze swojej siły, próbuję wstać odepchnąć szkieleta, by wyciągnąć tarcze i miecz i pokarać nieumarłego solidnym uderzeniem z tarczy.

[Vanilla]

Endrigus użył siły. Rzucenie szkieleta na bok odpadało, ze względu na fatalne przyłożenie siły. Nie mniej jednak spróbował tego dokonać. Przyłożył siłę i ... klik.

Czaszka odłączyła się od reszty szkieletu i potoczyła się kilka metrów dalej. Tułów szamotał się jeszcze, ale wojownik wstał szybko i zdzielił go tarczą. Kilka kostek odłączyło się. Po chwili konwulsji truposz przestał się poruszać.

-HAHaHaHa - dało słyszeć się potężne echo po lesie. Dookoła coś zaszumiało. Po chwili oprócz lekkiego wiatru wojownik usłyszał ciche kroki. Jeden, dwa, osiem - nie udało mu się ustalić ilości postaci. Może gdyby nie wiało, w ciszy niosłoby się lepiej..

[Debowy_Mocny]

- Coś czuję że będziemy mieli do czynienia z większym kurestwem niż te 3 ghule i grong.
Endrigus ostrzegł swoich współtowarzyszy, sam przyjął pozycje obronną, szykując się do zablokowania ataku, uniknięcia lub wyprowadzenia kontrataku cięciem od prawej, zależy co będzie mógł i co okaże się być najkorzystniejsze.