[Matiddd]

- Psia mać - stwierdził dobitnie Nord, spluwając na chodnik. Wrócił do karczmy i poszedł do pokoju, aby poczekać tam do momentu, aż kupcy będą składać swoje stragany. Torstein otworzył więc drzwi, i żeby pod szlifować swoją umiejętność czytania, wyciągnął stary list, który kiedyś odebrał kupcom, rozpieczętował go i zaczął czytać.

[REKLAMA]

[Matiddd]

Do karczmy wszedł Torstein. Był tłum, pewnie ludzie wrócili z pracy, stwierdził Nord. Wojownik zmęczony tymi całymi podchodami poszedł do pokoju. Jego pokój był zamknięty, Nord więc zapukał, czekając przed drzwiami, aż Anette wpuści go do środka. Gdy już był w pokoju, zaczął zrzucać z siebie rzeczy, rozmawiając z dziewczynką:
- Już chyba niedługo dorwę tego sku...rczybyka. Idę się kłaść, bo jestem niewyspany - stwierdził, po czym ściągnął z siebie kolczugę i kaftan, aby go nie łamało. Rozbierając się, spytał jeszcze:
- Co dziś robiłaś? -

a z tym łamaniem to bardzo śmieszne

[Vanilla]

-Ćwiczyłam walkę nożami i przynudzałam się - odrzekła Anette leżąc na łóżku plackiem - a ty co porabiałeś?

[Matiddd]

- A ja musiałem się przebrać za jakiegoś szlachetkę, by nie wzbudzić podejrzenia tego gościa. Mam się spotkać z nim za dwa dni. Jutro więc mam wolne - stwierdził Nord, kładąc się do łóżka i otulając pierzyną.
- Idę spać...Dobranoc. - po czym zasnął jak niemowlę.

[Vanilla]

Nord w nocy leżąc w łóżku zbudził się, czując jakieś szturchania na plecy. Przewalił się i otworzył oczy. W jego łóżku leżała Anette, patrząc się na niego. Torstein, trochę jeszcze śpiący, wyciągnął w jej kierunku ręce. Była naga. To dobudziło go. Otworzył szeroko oczy, zdziwiony.

[Matiddd]

"Ona nie ma ubrań. Jest naga!" stwierdził Nord, patrząc się na Anette. Przez dłuższą chwilę patrzył się na nią zdziwiony, nie mogąc wykrztusić ani słowa. Jej zachowanie go zdziwiło. Po chwili wypalił:
- Eee, co jest? -

[Vanilla]

-Źle? - zapytała się cicho, ściągając mu spodnie. Robiła to dość zręcznie. Torstein czuł się nieco skrępowany, przede wszystkim jednak bezgranicznie zdziwiony.

[Matiddd]

- Ale co...ty... - jąkał się Nord, będąc wręcz sparaliżowany zdziwieniem. Nie mógł nawet wykrztusić z siebie nawet jednego zdania, nie wiedząc, co ma zrobić w tej sytuacji. Anette była w takim wieku (a przynajmniej wydawała się być), że Nord mógłby być jej ojcem, i tak w sumie ją starał się traktować. Teraz jednak dziewczyna wywróciła jego postrzeganie o niej. Właśnie teraz uświadomił sobie, że w tych czasach było całkiem normalne, że dziewczyny w takim wieku już często były wydawane w ożenek lub nawet były matkami.


- A jak myślisz? - odpowiedziała dziewczyna, patrząc się na Norda z wyrazem politowania w oczach, jakby nie wiedział, o co chodzi. Ściągnęła spodnie. Torstein patrzył się na nią rozłożony na łóżku, nadal nie wiedząc, co ma zrobić. Tymczasem Anette odrzuciła jego porty na podłogę, następnie powoli rozpinając mu koszulę. Wojownik dopiero teraz, jakby z nieśmiałością, zareagował - zaczął rozpinać od góry guziki od koszuli, po czym zrzucił ją. Ubranie poleciało na podłogę, obok spodni. Na jego twarzy pojawił się uśmieszek. Dziewczyna na to odpowiedziała śmiechem. Nord wstał z łóżka, by szybko ściągnąć z siebie bieliznę. Gdy to zrobił, zamknął drzwi na klucz, po czym odwrócił się do Anette i wyszczerzył zęby. Dziewczyna tymczasem położyła się na łóżku, zapraszając go gestem ręki. Wojownik podszedł do łóżka, i dotykając dłonią twarz dziewczyny, powoli wszedł na łóżko. Dziewczyna chwyciła go za dłoń, a Torstein tymczasem zaczął całować ją w szyję...


Ojej, obiad mi się przypala, muszę na tym skończyć


Dziewczyna ma sporo energii, stwierdził Nord, gdy już się obudził, mając świeże wspomnienia z tamtej nocy. Harce trwały praktycznie całą noc. Wojownik stwierdził, że to było bardziej wyczerpujące, niż walka z całym oddziałem zakonników. Było już południe. Anette siedziała w misie, obmywając się i nucąc jakąś melodię pod nosem. Wojownik spojrzał się na nią i pogrążył w myślach, które go nawiedzały jak natrętne muchy, których nie da się odgonić. Anette była właściwie jego wychowanicą i Nord czuł się za nią odpowiedzialny. Niedawno jeszcze kupił jej lalkę. A już po dwóch dniach od zakupu poszedł z nią spać. Inną rzeczą, która nie dawała mu spokoju, była świadomość, że dziewczyna nie jest do końca człowiekiem, a Nord nadal nie wie, kim ona tak naprawdę jest. Inną, już nie tak ważną myślą, był fakt, iż ta dziewczyna jest pierwszą osobą, z którą Nord się kochał, i jej nie zgwałcił. Myśląc tak, wojownika zebrało na pytania. Usiadł na łóżku, i obserwując dziewczynę spytał:
- Nadal mi nie wyjaśniłaś, kim tak naprawdę jesteś. Właściwie, to nie wiem o Tobie nic. -

[Vanilla]

-Teraz chyba mogę ci już powiedzieć. Wielka siła została obrócona wniwecz. Przychodzę w imieniu tej siły, aby wskrzesić ją i odnaleźć człowieka, który poniesie ją i zwycięży.. doprowadzając świat do zagłady - dokończyła wesoło. Prognoza nie wydawała się wesoła, jednak dziewczyna mówiła to z żywą wesołością w głosie - I tobie chcę powierzyć zadanie zniszczenia tego świata...

[Matiddd]

- Zniszczenie świata? O czym ty mówisz? Jakie siły? - zaczął dopytywać się po chwili Nord, nie do końca wierząc w słowa dziewczyny. Nie była zwykłym człowiekiem, to pewne, ale wojownik spotkał w swoim życiu zbyt wiele osób, które były niczym więcej jak utalentowanymi druidami czy szamanami. I choć możliwość obrócenia wszystkiego w niwecz była bardzo kusząca, Torstein chciał dowiedzieć się więcej.

[Vanilla]

-Mroczne bóstwo, które jednak nie do końca jest bóstwem, zostało okrutnie zaatakowane przez Gildię Magów.. Jednak odrodzi się, i jestem medium tej siły. Silniejsze od wszystkiego, ale obecnie bardzo słabe.. A moc którą możesz posiąść.. jest nieograniczona - mówiła, kończąc mycie się, wycierając i wdziewając ubranie - No to jak?

[Matiddd]

- Mam ten sam cel. Sama zresztą o tym dobrze wiesz. - odpowiedział Nord, ubierając się. Założył na siebie kaftan schowany pod ubraniem, za pasem zaś schował toporek.
- Pójdę zdobyć trochę pieniędzy. Skoro teraz ten cały zawszony skryba jest nieuchwytny, wynajmę gościa, który poszpera trochę w dokumentach strażnicy. A to może sporo kosztować - stwierdził Nord, otwierając drzwi. Stanął w drzwiach, i nie odwracając się do Anette, spytał:
- Idziesz też? -

[Vanilla]

-Pewnie - odrzekła, podrywając się i ruszając razem z Nordem.

[Matiddd]

Po krótkiej chwili, do swojego pokoju wrócił Nord. Szybko otworzył mieszkanie, po czym przebrał ubranie na szlacheckie, oraz wziął swój plecak. Następnie zamknął pokój i wyszedł.

[Matiddd]

Do gospody znowu przyszedł Nord. Pierw poszedł zmienić ubrania do swojego pokoju (nie czuł się dobrze w ubraniach szlachty, uważał, że to jest jak oznaka słabości), po czym poszedł zjeść obiad. Gdy już odebrali wraz z Anette posiłek, Nord zaczął rozmowę:
- Nie skończyliśmy naszej poprzedniej rozmowy. Rozumiem, że mam pierw zarżnąć tych zakonników, tak, jak rozmawialiśmy na początku? Czy może zasady się zmieniły - pytał, jedząc jak gdyby nigdy nic mięsiwo.